Ας βοηθήσει ο Θεός της Ελλάδας…

Καλό το επενδυτικό ενδιαφέρον και η στήριξη της Γαλλίας, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε κάτι στην Ελλάδα: Ο καθένας έχει τα συμφέροντά του, αφού πρόκειται κυρίως για γεωπολιτική. Εφόσον η Ελλάδα «παραδοθεί» μονόπλευρα σε επενδυτές, όπως έπραξε με τους δανειστές, τότε το ξεπούλημα οργανισμών κοινής ωφέλειας και ορυκτού πλούτου θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

Ο Ελληνισμός θα χτυπηθεί περαιτέρω τις ημέρες που έρχονται. Εντός συνόρων ακόμα και πολιτικοί έχουν «χάσει την μπάλα» με την τακτική που ακολουθείται και οδηγεί όλο και περισσότερο στο αδιέξοδο. Το κράτος «στέκεται» μόνο χάριν των όποιων επιχειρήσεων έχουν απομείνει καθώς και από την φιλότιμη εργασία λίγων έντιμων δημόσιων υπαλλήλων.

Με την υπέρογκη φορολογία και την ακατανόητη γραφειοκρατία για την δημιουργία εταιρειών προς «ρούφηγμα» χρήματος, η Ελλάδα δεν θα δει ποτέ προκοπή σε επιχειρηματικό επίπεδο. Έτσι θα έρθουν οι πολυεθνικές για να «επενδύσουν», βρίσκοντας ένα πλήθος υπαλλήλων-δούλων μιας πρώην μεσαίας τάξης να περιμένουν δουλειά. Η πολιτική του μνημονίου σε συνδυασμό με την ασχετοσύνη των ιθυνόντων καθιστούν την ανάπτυξη μακρινό όνειρο. Η διαρκής έλλειψη δικαίου καταπολεμά την προσπάθεια δημιουργικότητας των Ελλήνων και ειδικά των νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να μείνουν εδώ και να φτιάξουν κάτι δικό τους, προκειμένου να βγάζουν το ψωμί τους, χωρίς να έχουν κανέναν πάνω από το κεφάλι τους.

Οι δανειστές απλώνουν τα δίχτυα τους και στην Κύπρο. Oι Financial Times συστήνουν στους Ευρωπαίους ηγέτες να χρησιμοποιήσουν την οικονομική βοήθεια προς την ελληνική Μεγαλόνησο, ως μοχλό πίεσης επί της Λευκωσίας για «πρόοδο» στο Κυπριακό. Με λίγα λόγια να αποδεχθεί ο Ελληνισμός την ομοσπονδοποίηση του νησιού -στα πρότυπα του σχεδίου Ανάν- με δυνάμεις κατοχής στα εδάφη της Κύπρου, κάτι που άνευ δισταγμού αρνήθηκε ο αείμνηστος, Τάσος Παπαδόπουλος.

Στον πλανήτη λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή τρομερές ζυμώσεις στο πολιτικοοικονομικό σύστημα. Συγχωνεύσεις ή καταργήσεις τραπεζών και χρηματοπιστωτικών οργανισμών, δημιουργίες νέων κομμάτων, παραιτήσεις κυβερνήσεων, αλλαγές συμμαχιών. Σ’ αυτό το πλαίσιο υπάρχουν περιθώρια στρατηγικών ελιγμών για τον Ελληνισμό, αρκεί να κινηθούμε πολυδιάστατα.

Η χώρα δεν θα αντέξει για πολύ ακόμα. «Κλέβουν» τα έτοιμα λεφτά των Ελλήνων και από ελεύθεροι πολίτες γίνονται γρανάζια του συστήματος με τους νεότερους που ακολουθούν ν’ αποτελούν τ’ ανταλλακτικά. Την ώρα που χιλιάδες συνάνθρωποί μας ζουν από τα συσσίτια, οι τηλεοράσεις δείχνουν εκπομπές μαγειρικής και κατά τ’ άλλα κάποιοι το «παίζουν» ανθρωπιστές και ευαίσθητοι.

Ας βοηθήσει ο Θεός της Ελλάδας, γιατί από μόνοι μας τα κάναμε «μαντάρα»…
pygmi.gr