Δως μοι πα στω

Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΦΡΑΣΗ του τίτλου είναι «Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω». Ειπώθηκε από τον Αρχιμήδη (287-212 π.Χ.) Ο Αρχιμήδης, ως γνωστόν, ήταν μαθηματικός και φυσικός από τη Μεγάλη Ελλάδα (Συρακούσες της Κάτω Ιταλίας). Οταν ανακάλυψε τη λειτουργία των μοχλών, όπου με κατάλληλες ενέργειες κατάφερε να ανυψώσει ένα μεγάλο βάρος, είπε: «Δώσε μου τόπο να σταθώ και την γη θα κινήσω». Μεταφορικά σημαίνει πως, κάτω από τις σωστές προϋποθέσεις, μπορεί κάποιος να πετύχει το οτιδήποτε. Μια μικρή σχετικά βοήθεια χρειάζεται για να αρχίσει ένα έργο, για να πραγματοποιηθεί ένας σκοπός. Για να φθάσει κάποιος σε ένα αποτέλεσμα, χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις. Αν ο Αρχιμήδης μπορούσε να βγει έξω από τη Γη και μπορούσε κάπου να σταθεί και να χρησιμοποιήσει έναν μοχλό, θα την κούναγε τη Γη ολόκληρη. Αν η Ελλάδα καταλάβαινε πού μπορεί να πατήσει, θα κούναγε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα την έστελνε από εκεί που συστάθηκε. Πίσω στις λιρέτες τους, τις πετσέτες τους, τα μάρκα τους, τα βουλγαρικά λέι τους κι ό,τι άλλο τους. Οι κυβερνήσεις μας, όμως, προτιμούν να αιωρούνται, αντί να πατήσουν γερά πάνω στη βούληση του λαού και, με έναν απλό μοχλό -πρώτου τύπου- και με υπομόχλιο την αντιμνημονιακή θέση του 60% των ψηφισάντων, να στείλουν τη Μέρκελ να κάνει πέντε τούμπες. Οπως της το κάνανε ο Μόντι και ο Ραχόι. Εχω καταλάβει πως το μνημόνιο, που ήδη με έχει καταστρέψει, δεν πρόκειται να με σώσει. Κι έχω καταλάβει πως αποκλείεται αυτή η χώρα να εξοφλήσει τα χρέη της. Στο ερώτημα «ευρώ ή δραχμή», μάλλον απαντώ «ευρώ, αλλά χωρίς μνημόνιο και, αν δεν γίνεται αυτό, τότε δραχμή και ξεκινάμε από την αρχή». Βεβαίως, ακόμα κι αν γυρίσουμε στη δραχμή, δεν περιμένω να ξαναπάει το μπουκαλάκι το νερό στις πενήντα δραχμές, από τα πενήντα λεπτά -δηλαδή 172 δραχμές- που κοστίζει τώρα. Ελπίζω, όμως, πως θα φθηνύνει κάπως… Και πως θα φθηνύνουν κι όλα τα άλλα είδη πρώτης ανάγκης… Εστω επειδή δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να τα αγοράσουμε σε ποσότητες. Δεν καταλαβαίνω τι με έχει πιάσει σήμερα κι έχω χάσει την αισιοδοξία μου. Ψάχνω, με το μυαλό μου, το πού να σταθώ και να φέρω τα πάνω κάτω, με μοχλό την αγανάκτησή μου! Ανατροπή, εδώ και τώρα, αδέλφια!