Σ’αυτόν εδώ τον τόπο, σε τούτη τη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, που κοκκινίζ’ η σταφυλή και θάλλει η ελαία, κατά τον ποιητή Γεώργιο Βλάχο, τι να πρωτοπεί κανείς και τι να πρωτοσχολιάσει! Δώδεκα ωραίες κυρίες –συνιστώσες-μεταξύ τους και η Ρόζα, επί 8 χρόνια αγωνίζονταν να επιβιώσουν στα πολιτικά αλώνια της Ελλάδας του κάτω μαχαλά. Ώσπου στις 6 του Μάη του 2012, ανέβηκαν τα σκαλιά προκειμένου να οδεύσουν στα αλώνια του πάνω μαχαλά. Ε ρε τι έγινε. Εκλήθησαν να κυβερνήσουν τη χώρα. Θεώρησαν ότι η πρόταση αυτή μαζί με το 16,8% ανέβασε τις μετοχές τους στο πολιτικό χρηματιστήριο. Ω της αλαζονείας και του θράσους! Έκανε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο. Δεν δέχθηκαν συγκυβέρνηση. Ούτε καν με το δικό τους πρόγραμμα και με μία μόνο δέσμευση, τη διατήρηση της χώρας στο ΕΥΡΩ. Προσπάθησαν να δικαιολογήσουν ο κος Τσίπρας και οι σύντροφοί του την άρνησή τους με απίθανες δικαιολογίες. Ηθελαν εκλογές σύντομα, νομίζοντας ότι θα κερδίσουν με το ψευδοδίλλημα μνημόνιο –αντιμνημόνιο και άλλους οπαδούς και ψηφοφόρους. Λησμόνησαν ή δεν γνώριζαν τη ρήση του Αμερικανού στρατηγού Douglas Mc Arthur «Δεν υπάρχει σιγουριά σ’αυτόν τον κόσμο. Υπάρχουν μόνο ευκαιρίες» και εσύ Αλέξη την ευκαιρία την απεμπόλησες και την έχασες. Δεν πρόκειται βέβαια να σε σώσουν πλέον ούτε, οι περίεργες δημοσκοπήσεις της επομένης των εκλογών, ούτε κάποιοι χλιμίντζουρες δημοσιογράφοι που το παίζουν συριζαίοι, ενώ διακρίνονταν για το πράσινο DNA τους ή τη δεδηλωμένη δεξιοφροσύνη τους. Εδώ σταματώ γιατί αηδιάζω, όταν τους σκέπτομαι, τους βλέπω ή τους ακούω.
Πάντως Αλέξη Τσίπρα, σε ευχαριστούμε. Σε ευχαριστούμε που μας έδωσες το χρόνο και την ευκαιρία να σκεφτούμε πιο ώριμα, πιο σοφά, πιο Ελληνικά. Η αριστεροσύνη σε μεγάλες δόσεις δεν ταιριάζει στον ‘Ελληνα. ’Εστω και έτσι κάτι προσέφερες στην πατρίδα.
Amphiaraos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου