Αυτή η εμμονή των Ευρωπαίων για εγγυήσεις ‘’από τα τρία κόμματα’’, γεννάει ερωτηματικά και ανησυχίες. Οπωσδήποτε ακούγεται ευχάριστα στα αυτιά του μέσου Πομερανού εργάτη και φαίνεται ως ένα βαθμό λογική:
‘’Αν εμείς πιεζόμαστε να βάλουμε τα ωραία μας λεφτά για να σώσουμε την Ελλάδα, θα πρέπει και οι Έλληνες να επιθυμούν να σωθούν, συνεπώς τι πιο λογικό από το να δεσμευθούν προεκλογικά τα κόμματα εξουσίας;’’
Είναι όμως έτσι;
Κατ’ αρχήν η κεκαλυμμένη απειλή που εκ πρώτης όψεως δείχνει αθώα, στρέφεται ευθέως κατά του κ. Σαμαρά. Και αυτό γιατί όποιος παρακολουθεί σοβαρά τις ελληνικές υποθέσεις γνωρίζει άριστα πως το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ μαζί, τα δύο άλλα προς συμμόρφωση κόμματα, δε μαζεύουν ούτε 20%, ενώ είναι αμφίβολο αν θα υπάρχουν ως σοβαρές πολιτικές οντότητες μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Η φαινομενικά αθώα πρόταση που πλημμυρίζει τις άδολες καρδιές των Ευρωπαίων αξιωματούχων, κρύβει και ένα παράδοξο. Καθώς όλες οι δημοσκοπικές αναλύσεις δείχνουν μια στιβαρή άνοδο της αριστεράς και σίγουρα πάντως μια κατά κράτος επικράτηση των αντιμνημονιακών δυνάμεων, θα πρέπει να απευθύνεται και σε αυτά τα κόμματα, δεδομένου ότι οι εκλογικές τους επιδόσεις αναμένονται σίγουρα καλύτερες από του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ και σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, ορισμένες εξ αυτών θα κληθούν να συγκυβερνήσουν. Πολύ θα ήθελα να δω μια επίσημη πρόταση της Kομισιόν προς το ΚΚΕ και την απάντηση που θα ακολουθούσε.
Εκεί όπου η πρόταση γίνεται ηλίθια και σαφώς επικίνδυνη είναι η αβάντα που άθελά της (;) δίνει στις διάφορες εκφάνσεις της ελληνικής αριστεράς, μιας αριστεράς που δείχνει έτοιμη να τινάξει στον αέρα το σύστημα, με την πρώτη ευκαιρία. Γιατί η προσπάθεια να εγκλωβιστεί ο κ. Σαμαράς σε αντιδημοφιλή μέτρα, που δεν πιστεύει ο ίδιος, μόνο και μόνο ως αποτέλεσμα ενός εκβιασμού του τύπου ‘’τις συντάξεις σας για τα ευρώ μας’’, συσπειρώνει στα κομμάτια της αριστεράς ακόμα και συντηρητικούς νοικοκυραίους. Ουσιαστικά προσπαθεί να αφαιρέσει από τον κ. Σαμαρά, τον μοναδικό διαθέσιμο πρωθυπουργήσιμο πολιτικό με αστική σκέψη αυτή τη στιγμή, τη διαπραγματευτική του δυνατότητα μετά τις εκλογές και να τον υπονομεύσει. Μια δυνατότητα που ενδεχομένως η Ευρώπη θα εκλιπαρεί, αν για κάποιο λόγο προκύψει χάος.
Θα θελα να δω τα μούτρα του κ. Γιούνκερ, αν χρειαστεί να ‘’διαπραγματευτεί’’ ένα πακέτο διάσωσης έχοντας απέναντί του τον Αλέξη, την Αλέκα και τον Φώτη, σε μια σουρεαλιστική υπερπαραγωγή, με φόντο εξαγριωμένους μπαχαλάκηδες στο κέντρο και νταβρατισμένους ΠΑΜΕτζήδες να περιφρουρούν το κοινοβούλιο, με υπουργό δημόσιας τάξης τον κ. Ψαριανό και Εσωτερικών τον κ. Χαλβατζή. Guest Star ο κ. Αλαβάνος σε ρόλο ειδικού διαμεσολαβητή για το εθελοντικό κούρεμα.
Καλό θα είναι, πριν οι ανεπάγγελτοι χαρτογιακάδες εκστομίζουν τις αφέλειές τους, να συμβουλεύονται τους δεκάδες αργόσχολους αναλυτές που σιτίζονται στα πρυτανεία τους και να προσπαθούν στοιχειωδώς να προβλέψουν τις συνέπειες. Γιατί αν κάτι πληρώνουμε σήμερα πολύ ακριβά είναι ακριβώς αυτή η εμμονή των ηγετίσκων που μας έτυχαν, να προσπαθούν να επιβάλλουν κάθε λογής αποτυχημένες πολιτικές, όχι στη βάση μιας ρεαλιστικής προσέγγισης, αλλά αποκλειστικά και μόνο στοχοποιώντας ένα απαίδευτο κοινό επιπέδου Focus.
Κακοφωνίξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου