ο «πανηλίθιος ευφυής», όπως γενικώς και αδιακρίτως πλέον αποκαλείται, και υποσχέθηκε ιδρώτα, αίμα και δάκρυα για να μην χρεοκοπήσει η ώρα και για να πάρουμε την έκτη δόση των 8 δις και μπλα... μπλα... μπλα... Εντούτοις, ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος μας σώζει με τις «πολιτικές» του. Και χωρίς αιδώ έστησε τη χώρα στο απόσπασμα για πρόσθετα σκληρά μέτρα, όταν η κρίση έχει επεκταθεί σε βαθιά ύφεση. Όμως, η κυβέρνηση, όπως υποτίμησε τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας, έτσι τώρα μπορεί να υποτιμά τις κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις που βρίσκονται στον ορίζοντα. Αλλά τη διαδρομή εξόδου από την κόλαση της χρεοκοπίας κάποιος πρέπει να την επαναδιαπραγματευτεί. Ποιος όμως; Η κυβέρνηση των Παπανδρέου - Βενιζέλου, που έχει ήδη οδηγήσει την οικονομία στο φαύλο κύκλο του αργού θανάτου; Η κυβέρνηση είχε τις δυνατότητες να διαπραγματευτεί, αλλά απέτυχε οικτρώς. Το «ναυάγιο» του Μνημονίου είναι τραγική –ωστόσο προδιαγεγραμμένη– εξέλιξη. Αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται σε ακόμη πιο δεινή θέση απ’ ό,τι πέρσι. Είναι φαιδρό, λοιπόν, να επικρίνεις για άρνηση συναίνεσης τον Αντώνη Σαμαρά με την υπόλογη κυβέρνηση και να παρέχεις το άλλοθι που χρειάζονται για να διασωθούν όσοι το έφτιαξαν, το υπέγραψαν και το εξύμνησαν οι ευγενείς πρόθυμοι. Το Μνημόνιο παρουσιά στηκε ως ένα πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας από τη χρεοκοπία, αλλά χρειάστηκε και ένα δεύτερο για να την αποτρέψει... και μετά ένα τρίτο... και πάει λέγοντας. Ένας μηχανισμός μόνιμης αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας, που στραγγαλίζει την κοινωνία. Δυστυχώς, όμως, οι πολλοί δεν κατανοούν (;) την ύπουλη παγίδα της συναίνεσης. Η ελίτ της προπαγάνδας εκμεταλλεύεται τον τρόμο των πολιτών, που διαπίστωσαν αίφνης ότι η χώρα απειλείται με πτώχευση ή επειδή συνειδητο ποίησαν ότι η κοινωνία είναι διαλυμένη εις τα εξ ων συνετέθη; Πάντως, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η σημερινή ταπεινωμένη και φοβισμένη Ελλάδα είναι η σύγχυση που προκαλεί η καραμέλα της συναίνεσης και μπλα... μπλα... μπλα... Γι’ αυτό ο Αντώνης Σαμαράς από τη Θεσσαλονίκη έδωσε με σαφήνεια την καθαρότητα του δικού του μηνύματος για εκλογές και του οράματος για την ανάπτυξη της οικονομίας. Και λύσσαξε ο Βενιζέλος... Ένα όραμα που διατυπώθηκε την πλέον κατάλληλη στιγμή, καταγράφοντας μια προσωπική καίρια πολιτική στιγμή του Αντώνη Σαμαρά, όταν οι δανειστές μας είχαν προαναγγείλει από την Πολωνία εξευτελιστικούς όρους και υποθήκες για να εγκρίνουν βοήθεια και δόσεις. Ευτυχώς, ο Αντώνης Σαμαράς δεν πάσχει από το «σύνδρομο Παπανδρέου» να είναι «αρεστός» στους ξένους και στις συνταγές τους και αρνείται τη συναίνεση. Η ορθή στρατηγική του Σαμαρά κατά του Μνημονίου επιβεβαιώθηκε από την οικονομική πραγματικότητα. Οι κινήσεις του στην πολιτική σκακιέρα είναι κατανοητές και λογικές και η αποτελεσματικότητα της «γαλάζιας» στρατηγικής ενισχύεται. Από το «κατώφλι της χρεοκοπίας» να φύγουμε με αξιοπρέπεια, επαναδιαπραγμάτευση και ανάπτυξη! Όχι με ασφυξία της οικονομίας... Σχεδόν είκοσι μήνες μετά την επιβολή του Μνημονίου, οι Έλληνες πολίτες έχουν αντιληφθεί έναντι ποίων όρων συνήφθη το πρώτο δάνειο σωτηρίας των 110 δις, καθώς και το δεύτερο δάνειο των 109 δις της 21ης Ιουλίου. Τώρα αντιλαμβάνονται ότι με το χρέος έχει υποθηκευτεί το μέλλον των νεότερων γενεών και η ίδια η εθνική κυριαρχία. Τώρα αντιλαμβάνονται ότι η έξοδος από τον επαχθή δανεισμό δεν θα είναι ούτε σύντομη ούτε εύκολη, ότι η σοβούσα κρίση δεν είναι οξεία και παροδική, αλλά χρόνια και συστημική. Οργή, κραυγές απελπισίας. Άνθρωποι να παρακαλούν για μια θέση εργασίας, οικογένειες μπροστά σε ανυπέρβλητες συμφορές, πολιτικοί και εν γένει ιθύνοντες σε πανικό, μια χώρα πάνω σε κινούμενη άμμο... Σούπερ Ψυχολογικό Πόλεμο κάνουν στην κοινή γνώμη. Με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να βομβαρδίζεται συνεχώς με σενάρια καταστροφής, αν δεν... Πολλοί μιλούν για «πτώχευση» κι ας τη μασκαρεύουν ως «συντεταγμένη». Και οι ξένοι ζητούν «άρνηση πληρωμών», γιατί το χρέος μας είναι «ειδεχθές» και το «κούρεμα» των ομολόγων, που προβλέπει η 21η Ιουλίου, δεν είναι επαρκές για να γίνει «βιώσιμο» (το χρέος). Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός και ο αντ’ αυτού υφαίνουν για το λαό έναν ψεύτικο καμβά. Αν η κυβέρνηση δεν ξεπεράσει τους ιδεοληπτικούς ενδοιασμούς της για το κράτος «της», η ελληνική οικονομία θα παραδοθεί πισθάγκωνα δεμένη στην πτώχευση ως η πλέον η απαρέγκλιτη «λύση». Τα προφανή πολιτικά ψεύδη, οι μάταιες θυσίες, η υποψία ότι δεν σωζόμαστε πλέον με ελάφρυνση των υποχρεώ σεων, ότι το βάρος των χρεών θα παραμείνει συντριπτικό και με το νέο πακέτο μέτρων και με την επιπλέον λιτότητα, τον εξαναγκασμό σε έξοδο από το ευρώ, φέρνουν τους Έλληνες στο χείλος της αντοχής. Ήδη η εργατική τάξη φτύνει αίμα και η μεσαία τάξη αποδεκατίζεται.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου