Σκλήρυνση κατά βλάκας

Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης

ΑΠΟ ΤΙΣ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ έως και την ημέρα που υποβαθμίστηκε η πιστοληπτική ικανότητα των ΗΠΑ και ξέσπασε, παγκοσμίως, ένας χαμός στο ίσιωμα, τα δελτία των ειδήσεων είχαν ένα άλλο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ναι μεν έκαναν κάποιες, σχετικώς σύντομες, αναφορές στα όσα ανακοίνωσαν για λογαριασμό μας η Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο -σύμφωνα με τα οποία καθίσταται επίκαιρο το ρηθέν υπό του Ρήγα Φεραίου «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά ευρωπαϊκή»-, αλλά το σημαντικό ήταν η διαμάχη υπουργείου - ταξιτζήδων. Ο Ραγκούσης τους προκάλεσε τσαμπουκαλίδικα και οι ταξιτζήδες αντέδραν δυναμικά. Λιμάνια, αεροδρόμια και δρόμοι αποκλείστηκαν, στο πλαίσιο του δικαιολογημένου αγώνα τους, όλοι οι υπόλοιποι επαγγελματίες φώναζαν «καταστρεφόμαστε», αλλά ο Ραγκούσης κώφευε. Στο ένα δελτίο έλεγαν πως το υπουργείο σκληραίνει τη στάση του και στο άλλο ανέφεραν πως και οι ταξιτζήδες σκληραίνουν τη δική τους. Δύο σκληρύνσεις κάνουν μία άρνηση.

Πρέπει να είναι γνωστό σε όλους πως μπορεί μεν η σκλήρυνση να είναι καλή για το ατσάλι, αλλά για τους ανθρώπους καμία σκλήρυνση δεν είναι καλή.
Μια απλή σκλήρυνση κάποιων κυττάρων, σε ένα δάχτυλο του ποδιού, σου φτιάχνει έναν κάλο που σε βασανίζει στο περπάτημα και σε κάνει να ουρλιάζεις όταν σου τον πατήσουν. Μια απότομη σκλήρυνση κάποιων μυών σου φτιάχνει μια κράμπα που σε κάνει να πετάγεσαι απάνω από τον πόνο και μπορεί να σου αφήσει και μια θλάση να σε ταλαιπωρεί για ένα διάστημα. Η σκλήρυνση των δίσκων στη σπονδυλική στήλη σε στέλνει κάθε τόσο στο κρεβάτι, με φρικτούς πόνους στη μέση. Το «σκληρό» νερό σου δημιουργεί ξηροδερμία και πιτυρίδα και μπορεί να σου χαλάσει και το πλυντήριο. Μια «σκληρόκαρδη» γυναίκα μπορεί από το να σε τρελάνει και να σε στείλει και στην απόπειρα αυτοκτονίας, μέχρι το να γυρνάς στα μπουζουκάδικα και να τραγουδάς Πάριο και Κελεκίδου.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας σε καθιστά ανάπηρο και κάποια στιγμή σε στέλνει και στον άλλο κόσμο.

Η σκλήρυνση που κορυφώνει τη διαμάχη υπουργείου και απεργών σε κάνει να χάνεις πλοία, αεροπλάνα και λεωφορεία, απαγορεύει την απόβαση τουριστών από τα κρουαζερόπλοια και σε στέλνει να κουβαλάς επί χιλιόμετρα τις αποσκευές σου και μετά από τρεις εβδομάδες λήγει αδόξως είναι η πανελλαδικώς γνωστή και μη θεραπεύσιμη «σκλήρυνση κατά βλάκας».