Έχει αρχίσει εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια, να κυκλοφορεί ένα παραμύθι πρόστυχο σε σχέση με το αν το 2012, πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για την διάσπαση και αποκοπή ενός ακόμη κομματιού από τις σάρκες της Ελλάδας και μιλάω για τη λεβεντομάνα Κρήτη. Καλοθελητές μυστικών υπηρεσιών της νέας τάξης, από την Μοσάντ, το ΜΙ-5 και την CIA, γυρίζουν σύμφωνα με μαρτυρίες στο νησί, στα στέκια των νέων και τους παραμυθιάζουν για το θέμα του δήθεν υποχρεωτικού που δημοψηφίσματος που πρέπει να γίνει στο τέλος του 2012, για το αν η Κρήτη πρέπει να γίνει ανεξάρτητη ή όχι. Η απερισκεψία και όχι μόνο, πολλών, τους έκανε με αγανάκτηση από τις πολιτικές της κεντρικής εξουσίας, να αναρτούν πανώ και να φορούν μπλουζάκια με την δήθεν προϋπάρχουσα σημαία της ανεξάρτητης Κρητικής Πολιτείας. Δεν γνωρίζουν όμως ότι η πάλαι ποτέ σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» βασίζονταν στην ελληνική σημαία αλλά το πρώτο από τα τεταρτημόρια, χρώματος κόκκινου, το οποίο είχε το αστέρι, δήλωνε την επικυριαρχία του σουλτάνου στο νησί και όχι βέβαια την τουρκική μειονότητα, όπως, είτε σκοπίμως είτε από άγνοια υποστηρίζουν κάποιοι. Ποτέ δεν υπήρξε ανεξάρτητο κράτος της Κρήτης. Υπήρχε μία αυτόνομη απλά περιοχή ελεγχόμενη από τις λεγόμενες τότε μεγάλες δυνάμεις (τότε δεν το λέγανε ΝΑΤΟ) και το άστρο δήλωνε την επικυριαρχία των Τούρκων από τους οποίους πήρε την αυτονομία και η ελληνική σημαία δήλωνε την ελληνικότητα της Γης και των κατοίκων. Επίσης η συγκεκριμένη σημαία, ποτέ δεν αποτέλεσε αγωνιστικό λάβαρο ή επαναστατικό σύμβολο που καθιερώθηκε από τους Κρητικούς, αλλά ήταν μια επινόηση των Ευρωπαίων. Η Κρήτη δεν είχε δική της βούληση ούτε δική της πολιτική. Απλά η σημαία δήλωνε πολύ καλά το ρουφιανιλίκι της Δύσης που έκανε το νησί να είναι ελληνικό με τουρκική επικυριαρχία.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Σύμφωνα με την συνθήκη του Λονδίνου αποφασίστηκε η απελευθέρωση της Κρήτης από την Τουρκία και άνοιξε έτσι ο δρόμος για την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, με εγγυήτριες δυνάμεις τις Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία και Ιταλία. Η συνθήκη αυτή εντωμεταξύ, ουδέποτε υπεγράφη λόγω της έναρξης του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Εδώ αρχίζει και το αρχίζει και το παραμύθι με την υποτιθέμενη ύπαρξη ενός όρου της συνθήκης, που υποτίθεται ότι προβλέπει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Κρήτη σε 100 χρόνια δηλαδή μετά το πέρας του 2012, για να αποφασίσουν οι κάτοικοι του νησιού αν η Κρήτη θα παρέμενε ενωμένη με την Ελλάδα, ή θα γινότανε ανεξάρτητο κράτος. Ο όρος αυτός δεν υφίσταται. Η συνθήκη του Λονδίνου δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Στο σημείο που η συνθήκη του Λονδίνου αναφέρεται στην Κρήτη δεν υπάρχει τέτοιος όρος ούτε κατά διάνοια. Όταν έγινε η επόμενη συνθήκη, του Βουκουρεστίου στις 10 Αυγούστου 1913, επικυρώθηκε η δια παντός και οριστική ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Όρος για δημοψήφισμα δεν υπάρχει ούτε εδώ. Υπάρχει όμως ένα τελευταίο ευφυολόγημα. Η δήθεν ύπαρξη ενός ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ Ελλάδος και Κρητικής Πολιτείας που δήθεν προέβλεπε το παραπάνω δημοψήφισμα. Και αυτό όμως είναι κάτι το ανύπαρκτο. Οι Κρητίκαροι πολέμησαν για την ελευθερία τους με το σύνθημα ΕΝΩΣΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ και όχι για την ανεξαρτησία. Μεποια λογική άλλωστε θα έκαναν αυτό εκείνοι, που πρώτοι πήγανε στη Μακεδονία για να πολεμήσουν για τη λευτεριά της πατρίδας. Η Κρήτη είναι Ελλάδα πρίν καν γίνει νησί. Εκεί γαλουχήθηκε ο Ζευς, από κει ξεκίνησε ο νεότερος πολιτισμός μας.
Τώρα μάλιστα με το ΔΝΤ πολλοί άρχισαν να λένε και να προπαγανδίζουν και να παραμυθιάζουν τους Κρητικούς, ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει και για να μη χάσουν τα λεφτά τους θα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν για να γλυτώσουν τις περιουσίες τους. Κάποιοι, μη κακοπροαίρετοι, μπορεί να το πήραν σαν παιχνίδι και να κάνουν χορατά και πλάκα, καλά θα κάνουν να προσέχουν τι λένε και τι συζητάνε, γιατί η νέα τάξη δεν κάνει μάγκα κανέναν και κάθε προσπάθεια αποκοπής ελληνικών εδαφών από το σώμα της ΠΑΤΡΙΔΑΣ είναι εσχάτη προδοσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου