Συνταγές αποτυχίας

ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ του νέου Προϋπολογισμού, που κατατέθηκε χθες στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομικών, δεν είναι οι μεγάλες αβεβαιότητες που υπάρχουν τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των δαπανών. Δεν είναι ούτε καν η νέα δέσμη φορολογικών επιβαρύνσεων, που θα μπορούσε κάποιος να αιτιολογήσει ως ένα αναγκαίο κακό στο δρόμο προς τη δημοσιονομική εξυγίανση.

 Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2011 πάσχει από έλλειψη στρατηγικής στόχευσης. Δεν υπακούει δηλαδή σε ένα ευρύτερο κυβερνητικό σχέδιο για έξοδο από την κρίση, ώστε οι θυσίες των εργαζομένων και των επιχειρήσεων να πιάσουν τόπο στην οικονομία δημιουργώντας ένα νέο πλαίσιο ανάπτυξης. Αντιθέτως, η κυβέρνηση εφαρμόζει «τυφλά» τους όρους του μνημονίου, με εμμονή σε φοροεισπρακτικές πολιτικές, χωρίς να αναπτύσσει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εισοδημάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, η ανεργία θα παραμείνει σε επίπεδα άνω του 14,3% την επόμενη τριετία, ενδεικτικό της αποτυχίας της κυβέρνησης να εφαρμόσει στην πράξη ένα συγκροτημένο αναπτυξιακό σχέδιο δράσης που θα φέρει δουλειές.

 ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), που δεν θα είχε αντίρρηση στην εφαρμογή μίας πολιτικής πλήρους φιλελευθεροποίησης στην αγορά, διαπιστώνει ότι χωρίς τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών που θα δημιουργήσουν κλίμα εμπιστοσύνης στην οικονομία δεν πρόκειται να υπάρξει βιώσιμη δημοσιονομική πρόοδος. Για το λόγο αυτό ζητεί την αλλαγή βασικών όρων του μνημονίου, με πρώτη τη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Η κυβέρνηση και με το νέο Προϋπολογισμό φαίνεται ότι έχει παγιδευθεί σε πολιτικές άγονες, όπως είναι η αύξηση των φόρων και σε στόχους που δεν πρόκειται να προσεγγίσει ανακυκλώνοντας το αρνητικό κλίμα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που πληρώνουν το λογαριασμό, χωρίς να βλέπουν φως στο τούνελ της ύφεσης.