Τελικά έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν;

Η δυστυχία στην Ελλάδα δεν είναι η οικονομική κρίση. Δεν είναι τα μέτρα, τα μνημόνια, ο Τόμσεν και οι τρόικες. Τελικά η δυστυχία σ’ αυτή τη χώρα που γέννησε μεγάλους πολιτικούς είναι η έλλειψη εναλλακτικής λύσης. Η απουσία διεξόδου που αισθάνονται οι πολίτες αντικρίζοντας τους πολιτικούς που τους κυβερνούν.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε αναφερθεί στο γεγονός ότι έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Είναι σάρκα εκ της σαρκός της ελληνικής κοινωνίας το πολιτικό προσωπικό που μας κυβερνά. Και μια ελληνική κοινωνία που δε γεννά πλέον Σεφέρηδες, Ελύτηδες, Ρίτσους, Καβάφηδες και πλείστους άλλους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, γιατί να έχουμε την απαίτηση να δούμε αξιόλογους ή τουλάχιστον σοβαρούς πολιτικούς;
Τις τελευταίες ημέρες τα έχουμε δει όλα:
Ο Michel de Liapis, συλλαμβάνεται γιατί είχε πλαστές πινακίδες στο πολυτελές τζιπ του με σκοπό να γλιτώσει φόρους. Και μη αισθανόμενος το βάρος του οικογενειακού ονόματος που κουβαλά, λέει ότι είναι συνταξιούχος, τον χτύπησε η κρίση αλλά έβγαλε πλαστές πινακίδες για να γεμίσει τις μπαταρίες του Ι.Χ. Άραγε, ο πρώην υπουργός τις δικές του μπαταρίες, του αυτοσεβασμού και της λογικής θα τις γεμίσει ποτέ; Ο άνθρωπος που ήρθε με το ίδιο αεροπλάνο με τον Κ. Καραμανλή προκειμένου να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία, μετά τη Χούντα, δεν έχει δικαίωμα να λέει ότι έκανε λάθος.
Ο Δημήτρης Τσουκαλάς, πρώην αρχισυνδικαλιστής, πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού κόμματος που θέλει να φέρει την ανατροπή στην Ελλάδα και την Ευρώπη, παίρνει 1 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση από τη δουλειά του. Ένα ποσό που ελάχιστοι θα δουν στη ζωή τους. Αυτός ο άνθρωπος, που προφανώς δεν ήξεραν στην Κουμουνδούρου, επελέγη να φιλοξενηθεί, και μάλιστα να εκλεγεί, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ενός κόμματος της αριστεράς.
Στο χώρο της αριστεράς υπάρχουν κι άλλα φυντάνια. Ο Τσακαλώτος και ο Σταθάκης έχουν μερίδια σε ξένα funds και αρπακτικά των αγορών και ταυτόχρονα θέλουν να σώσουν την Ελλάδα από αυτά τα αρπακτικά.
Μια σειρά από στελέχη της αριστεράς έχουν μεγάλες περιουσίες, ακίνητα και αυτοκίνητα και την ίδια ώρα καταγγέλλουν τα μνημόνια, τον καπιταλισμό, τις αγορές, την κυβέρνηση που ξεπουλιέται στο κεφάλαιο. Η αριστερά του Κολωνακίου που θα έρθει να σώσει την Ψωροκώσταινα. Αυτό λέγεται πολιτικό ήθος αριστερών.
Προφανώς δεν ξεχνάμε και την κατά τα άλλα συμπαθή κ. Παπαρήγα η οποία εξοργιζόταν μόλις της έλεγαν ότι η κόρη μιας κομουνίστριας πάει σε ιδιωτικό σχολείο. Ούτε ξεχνάμε ότι η πολιτική ηγεσία του ΚΚΕ είναι αυτή που χρησιμοποιεί… καπιταλιστικές μεθόδους για να πλουτίζουν οι εταιρείες της κι όταν αυτές φτωχαίνουν να απολύει σωρηδόν.
Ο Αναγνωστόπουλος, νέος βουλευτής της ΝΔ, μπαίνει στη Νομική ως πρωταθλητής μπιλιάρδου και γίνεται βουλευτής ως γόνος πολιτικού τζακιού. Σαν κι αυτά τα τζάκια που καταδυναστεύουν τη χώρα επί πολλά χρόνια.
Δεν θα ξεχάσουμε τα προηγούμενα χρόνια άξια μέλη του πολιτικού προσωπικού της χώρας που έδειξαν το χαμηλό τους επίπεδο. Ο Βουλγαράκης που έλεγε πως ότι νόμιμο είναι και ηθικό, προφανώς διότι άλλη ηθική έχει αυτός από των υπολοίπων.
Ακόμη, οι πολιτικοί που ενώ δεν είχαν βρακί να φορέσουν και δεύτερο παντελόνι, σήμερα κάνουν δηλώσεις πόθεν έσχες που ζηλεύουν οι κροίσοι. Διαβάστε τα προχθεσινά πόθεν έσχες, δείτε ποιοι έχουν αυτοκινητάρες, βιλάρες και καταθέσεις και… κόψτε φάτσες αυτούς που μας κυβέρνησαν και τους κυβερνούν.
Ανατρέξτε στο παρελθόν. Μίζες, Βατοπέδια, κουμπάροι, σκάνδαλα στα ταμεία, χαμένα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, συμβάσεις με εθνικούς πρωταθλητές και εργολάβους έναντι αμοιβής.
Ακης, Γιάννος, Μαντέλης και τόσοι άλλοι που ήταν πιο… έξυπνοι και δεν συνελήφθησαν. Θαυμάστε Μεταπολίτευση και φτάστε μέχρι τη Χρυσή Αυγή που κάποιοι αποθεώνουν. Μαχαιροβγάλτες, σαλταρισμένοι πιστολάδες, μπράβοι, υβριστές της Δημοκρατίας, ναζιστές.
Μαζί με τους κλέφτες, τους μιζαδόρους, τα λαμόγια, τους παρτάκηδες συνθέτουν την πολιτική ζωή του τόπου. Τελικά έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν ή μας αξίζει κάτι καλύτερο; Και πως θα μπορέσουμε να βγάλουμε στον αφρό τους άξιους, τους δίκαιους, τους τίμιους; Θα τους αφήσει άραγε το σύστημα να επιβιώσουν;
Πολύ φοβάμαι πως όχι, όσο απαισιόδοξο κι φαίνεται αυτό. Δυστυχώς, η μοίρα της Ελλάδας δεν είναι και τόσο καλή.

antinews.gr