Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ!

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΚΟΛΑΦΟ

Αποκάλεσε τον Στουρνάρα και την κυβέρνηση “κατοχικούς”, “υπαλλήλους” και άλλα πολλά.

Δήλωσε ξεκάθαρα πως δεν ψηφίζει και αποχώρησε!

Αναμένουμε την διαγραφή. Σε λίγο περισσότερα.

Π. Παυλόπουλος: Αντισυνταγματικό το νομοσχέδιο Στουρνάρα!

…Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΤΗΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ!

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ Σ/Ν ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ: «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».

1. I.        ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Α. Επανειλημμένως έχω επισημάνει τα ενδεχόμενα προβλήματα συνταγματικότητας –ιδίως με βάση τα άρθρα 4 παρ. 1 και 5, 17, 18, 25 και 78 του Συντάγματος, που αφορούν τις γενικές αρχές της φορολογίας και την αρχή της ισότητας, κυρίως ενώπιον των δημόσιων βαρών- γενικώς του φόρου επί των ακινήτων.  Προβλήματα, τα οποία έχει θέσει ευθέως αφενός το Συμβούλιο της Επικρατείας      –με την απόφαση της Ολομελείας του 1972/2012- όταν έκρινε την οριακή συνταγματικότητα (ως την 31/12/2012) του ΕΕΤΗΔΕ, κατά τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011.  Και, αφετέρου, η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, επί του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου (βλ. τις παρατηρήσεις επί του άρθρου 7, σελ. 6 επ., με παραπέρα εκτενείς παραπομπές στη βιβλιογραφία και τη νομολογία, ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνή).  Τα ως άνω προβλήματα συνταγματικότητας σχετίζονται:

1. Πρώτον, με το ότι δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτός ο υπολογισμός του φόρου επί των ακινήτων με βάση αντικειμενικές αξίες, οι οποίες είναι πολλαπλάσιες της πραγματικής αξίας του ακινήτου.

2. Δεύτερον –και πρωτίστως- με το ότι δεν μπορεί να φορολογείται ένα ακίνητο ανεξαρτήτως από την πρόσοδο, άμεση ή έμμεση, την οποία παράγει.  Δεδομένου ότι υπό την αντίθετη εκδοχή η φορολόγησή του οδηγεί σ’ έμμεση δήμευση, προφανώς απαγορευμένη από το Σύνταγμα.

Β. Οι παρατηρήσεις μου αυτές έχουν ως μόνο στόχο να επισημάνουν στον αρμόδιο Υπουργό Οικονομικών τον εξής κίνδυνο: Αν, υπό τα ως άνω δεδομένα, κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο συζητούμενος νόμος, υπάρχει πρόσφορος σχεδιασμός ώστε ν’ αναπληρωθούν τ’ αντίστοιχα έσοδα, χωρίς οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων;  Μ’ άλλες λέξεις ποιος θα υποστεί τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης αντισυνταγμαικότητας των ρυθμίσεων του υπό συζήτηση σχεδίου νόμου, όταν τον «κώδωνα του κινδύνου» κρούουν εγκαίρως το Συμβούλιο της Επικρατείας και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής;

1. II.        ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Επειδή ο κ. Υπουργός Οικονομικών ζήτησε από τους Βουλευτές να υποβάλουν προτάσεις χωρίς πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος, προτείνω τη θεσμοθέτηση των εξής, ευνοϊκών για τους χειμαζόμενους οφειλέτες του Δημοσίου, ρυθμίσεις, οι οποίες έχουν μηδενικό δημοσιονομικό κόστος:

Α. Πρώτον, άμεση αποποινικοποίηση της αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη να εξοφλήσει τα χρέη του προς το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα.  Και τούτο διότι αντικειμενική ποινική ευθύνη –ήτοι ποινική ευθύνη χωρίς υπαιτιότητα, όπως εκείνη που καθιερώνουν π.χ. οι διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3943/2011- παραβιάζει ευθέως το Σύνταγμα, αφού είναι αντίθετη όχι μόνο προς τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1 του Συντάγματος αλλά και προς αυτό τούτο το Κράτος Δικαίου.

Β. Δεύτερον, άμεση θεσμοθέτηση της δυνατότητας του φορολογουμένου να προβάλλει χωρίς επιμέρους περιορισμούς –ήταν, άλλωστε, προεκλογική δέσμευση του ιδίου του κ. Πρωθυπουργού- ένσταση συμψηφισμού των απαιτήσεών του έναντι των αντίστοιχων φορολογικών απαιτήσεων του Δημοσίου.  Μ’ άλλες λέξεις όταν ο φορολογούμενος έχει εκκαθαρισμένη, κατά τις κείμενες διατάξεις,  απαίτηση έναντι του Δημοσίου και των νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, να μπορεί να προβάλει ένσταση συμψηφισμού τους για τις οιεσδήποτε φορολογικές απαιτήσεις του Δημοσίου.  Τούτο, πέραν των άλλων, θα ενισχύσει την αξιοπιστία του Δημοσίου, το οποίο σήμερα βαρύνεται με τον χαρακτηρισμό του παραδειγματικού «μπαταχτσή».

Γ. Και, τρίτον, άμεση καθιέρωση της δυνατότητας του φορολογουμένου να εκχωρήσει, μονομερώς, ένα ή περισσότερα ακίνητά του, με την ίδια αντικειμενική αξία με την οποία υπολογίζεται ο φόρος επ’ αυτών, για την εξόφληση τόσο των τρεχουσών, όσο και των μελλοντικών φορολογικών του υποχρεώσεων, ως την τελική εξόφλησή τους.  Θυμίζω ότι ο θεσμός αυτός είναι τόσο αυτονόητος, ώστε ανατρέχει σ’ αυτό τούτο το ρωμαϊκό δίκαιο (έμμεση derelictio).

Δεν άρεσε στην ΕΕ η υποβάθμιση της S&P

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αμφισβήτησε κατηγορηματικά την απόφαση του οίκου αξιολόγησης Standard & Poors να αφαιρέσει το τριπλό "AAA" από την πιστοληπτική διαβάθμιση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εξαιτίας των όλο και πιο δύσκολων διαπραγματεύσεων μεταξύ των μελών για θέματα προϋπολογισμού.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή "διαφωνεί με τον S&P για το ότι οι υποχρεώσεις των κρατών μελών ως προς τη συμβολή τους στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό μπορεί να τεθούν εν αμφιβόλω σε περίπτωση εντάσεων", δηλώνει σε ανακοίνωσή του ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.

Σε υποβάθμιση της μακροπρόθεσμης αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ΑΑ+ από ΑΑΑ, προχώρησε ο οίκος Standard & Poor's, επικαλούμενος τις αυξανόμενες εντάσεις στις διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό.

Πρόκειται για το δεύτερο “χτύπημα” της S&P στην ΕΕ, μετά τις υποβαθμίσεις των αξιολογήσεων αρκετών χωρών-μελών στις οποίες προχώρησε τους τελευταίους μήνες.

"Κατά την γνώμη μας, η συνολική πιστοληπτική ικανότητα των 28 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μειωθεί", ανέφερε ο οίκος σε ανακοίνωσή του και προσθέτει πως "υπάρχει μεγαλύτερη διχογνωμία στις διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, σηματοδοτώντας αυτό που θεωρούμε αυξανόμενα ρίσκα ως προς την στήριξη ορισμένων κρατών μελών στην ΕΕ".

Ο οίκος πάντως διατηρεί αμετάβλητη την βραχυπρόθεσμη αξιολόγηση και "σταθερό" το outlook, γεγονός που σημαίνει πως δεν έχει την πρόθεση να μεταβάλει την αξιολόγησή του μεσοπρόθεσμα.

Όταν οι οίκοι διέσυραν την Ελλάδα κανείς στην ΕΕ δεν άρθρωνε κουβέντα, τώρα όμως που στράφηκαν εναντίον τους συνολικά, ξαφνικά θυμήθηκαν στην ΕΕ ότι οι οίκοι αξιολόγησης παίζουν περιεργα παιχνίδια.

Το «ριφιφί» των αιώνων ήταν «νόμιμο», ίσως και «ηθικό»!

 Ήταν Ιούνιος 1999. Προεκλογική περίοδος. Τους δρόμους της Αθήνας και όλης της χώρας κοσμούσε η… καλαίσθητη αυτή αφίσα – ύμνος στη φούσκα του Χρηματιστηρίου: «1.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ – ΠΑΣΟΚ»…   

   Επειδή πολύ… «κάθαρση» έχει πέσει και πάλι (στα κεφάλια μας), αξίζει να θυμηθούμε: Ήταν 17 Σεπτέμβρη 1999, όταν ο δείκτης της Σοφοκλέους είχε σημειώσει το ρεκόρ ανόδου του, σκαρφαλώνοντας στις 6.500 περίπου μονάδες. Τρία χρόνια μετά, στις 17 Σεπτέμβρη 2002 – και ενώ πια ήταν δεδομένο τι είχε παιχτεί με τη «φούσκα» - ο δείκτης είχε κατρακυλήσει κάτω από τις 2.000 μονάδες.
   Μέσα σε μια τριετία, λοιπόν, η συνολική απώλεια της κεφαλαιοποίησης της Σοφοκλέους ανήλθε στο αστρονομικό ποσόν των 136 δισ. ευρώ (46,3 τρισ. δραχμές)! Με άλλα λόγια, τόση ήταν η διαφορά μεταξύ της συνολικής αξίας των εισηγμένων μετοχών το Σεπτέμβρη του 1999 και της αντίστοιχης αξίας τους τρία χρόνια αργότερα.
   Για να το πούμε απλά και κατανοητά: Το αποκαλούμενο και σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου συνιστά το μεγαλύτερο «ριφιφί» στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Συνολικά: Πάνω από 140 δισ. ευρώ πέρασαν από τις τσέπες του εξαπατημένου ελληνικού λαού στα «πιράνχας» του χρηματιστηριακού τζόγου. Περιουσίες και κόποι μιας ζωής έλιωσαν στο βωμό της γκανιότας του συστήματος, όπως ακριβώς έλιωσε και η καραμέλα περί «λαϊκού καπιταλισμού». Μια καραμέλα με την οποία το πολιτικό σύστημα αφιόνισε τα θύματά του, που έτρεχαν, εκτός από μισθούς και συντάξεις, να συνάπτουν δάνεια για να τα καταθέτουν στα αρπακτικά που λειτουργούσαν όχι μόνο έχοντας την ανοχή, αλλά και την αρωγή του συστήματος της πολιτικής εξουσίας.
   Μήπως υπερβάλουμε; Ας επαναφέρουμε στη μνήμη μας το πολιτικό θερμοκήπιο μέσα στο οποίο συντελέστηκε το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και ως προεκλογική αφίσα (!) για την διπλή εξαπάτηση των πολιτών: Την εξαπάτησή τους και ως αποταμιευτών και ως ψηφοφόρων!

1)     «Σήμερα ένα εκατομμύριο επενδυτές ξέρουν ότι οι μετοχές έχουν αξία» (προεκλογική αφίσα του ΠΑΣΟΚ, ευρωεκλογές, Ιούνιος 1999)

2)     «Ο τζίρος του Χρηματιστηρίου θα είναι υψηλός και θα αποδώσει αυτά τα οποία έχουμε σχεδιάσει» (Κ.Σημίτης, 5/9/99, συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).

3)     «Το Χρηματιστήριο είναι ένας θεσμός σημαντικός για την πρόοδο της οικονομίας, είναι ένας θεσμός, ο οποίος εξυπηρετεί την οικονομία» (Κ.Σημίτης, 5/9/99, συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).

4)     «Η κατάσταση στη Σοφοκλέους θα ομαλοποιηθεί μέσα σε ένα - δυο 24ωρα» (Κ.Σημίτης, Οκτώβριος '99, συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ).

5)     «Εμείς νοιαζόμαστε για τους επενδυτές του Χρηματιστηρίου. Θέλουμε να βλέπουμε τους επενδυτές που τοποθετούν το περίσσευμά τους στο Χρηματιστήριο να αμείβονται» (Κ.Σημίτης, 5/12/2000)

6)     «Η περίοδος νευρικότητας στο Χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης. Είναι η 9η Απριλίου. Είναι η επανεκλογή της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Είναι η αποκατάσταση συνθηκών ηρεμίας στο Χρηματιστήριο, στην Οικονομία, στη Χώρα. Εμείς, το ΠΑΣΟΚ, είμαστε εγγυητές της ομαλής πορείας των αγορών και της Ελληνικής Οικονομίας» (Γιάννος Παπαντωνίου, υπουργός Οικονομίας, 28/3/2000)

7)     «Το Χρηματιστήριο πάει κανόνι. Και ό,τι να λένε, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα, το καλοκαίρι πλέον, θα έχει ένα Χρηματιστήριο που θα το ζηλεύουν πολλά άλλα διεθνή Χρηματιστήρια» (Γιάννος Παπαντωνίου, 2/6/1999)

8)     «… το Χρηματιστήριο θα συνεχίσει να αντανακλά τη δύναμη της Ελληνικής Οικονομίας» (Γιάννος Παπαντωνίου, Σεπτέμβριος 1999).

9)     «Το 2000 η πορεία του Χρηματιστηρίου θα είναι δυναμικά ανοδική, καθώς η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, θα δώσει ώθηση στη Σοφοκλέους» (Γιάννος Παπαντωνίου,  20/12/1999).

10)  «…όσοι είναι στο Χρηματιστήριο θα είναι κερδισμένοι. Είναι πολύ απλό το μήνυμα, το συμπέρασμα, το δια ταύτα αυτών των εκτιμήσεων. Θα πάει καλά το Χρηματιστήριο, διότι η οικονομία πάει πολύ καλά, πάει καλύτερα και απ’ ό,τι περιμέναμε...» (Γιάννος Παπαντωνίου, 28/3/2000)

11)  «Δεν υπάρχει κανείς απολύτως κίνδυνος. Πήραμε πολύ έγκαιρα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε ήδη σήμερα να έχουν γίνει όλες οι αναγκαίες ρυθμίσεις. Δεν υπάρχει κανείς απολύτως κίνδυνος στο Χρηματιστήριο...» (Γιάννος Παπαντωνίου, 9/11/1999)

12)  «Για τους επενδυτές δημιουργήθηκαν νέες ευκαιρίες τοποθέτησης των αποταμιεύσεών τους με υψηλή απόδοση... Σήμερα ένα εκατομμύριο επενδυτές, όπως και όλοι οι Έλληνες, ξέρουν ότι οι μετοχές έχουν αξία(…)» (Ανακοίνωση Τύπου του ΠΑΣΟΚ, 8/6/99, προεκλογική περίοδος).

   Φυσικά από το παραπάνω παιχνίδι δεν έλειψε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ που προσπαθούσε να πλασαριστεί ως η αυθεντική εκπρόσωπος της «λαϊκής ευημερίας» μέσω Χρηματιστηρίου. Να δυο ενδεικτικές δηλώσεις:

• «Εγγυούμαστε απόλυτα για μια διαρκώς ανοδική πορεία του Χρηματιστηρίου από τις 10 Απρίλη» (Κώστας Καραμανλής, 1/3/2000, προεκλογική εμφάνιση στη Ρόδο).
• «Το να γίνονται κάποιες "ενέσεις" (σ.σ.: στο Χρηματιστήριο) προκειμένου κάποιοι να μη χάσουν τα χρήματά τους, αυτό είναι αναμενόμενο και αποδεκτό» (Α. Σπηλιωτόπουλος, εκπρόσωπος Τύπου ΝΔ, 30/3/2000).

   Και πως έληξαν όλα αυτά; Έληξαν με την περίφημη δήλωση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ο οποίος απευθυνόμενος στους μαδημένους και εξαπατημένους, εκτόξευσε εκείνη την απίθανη φράση: «Ας πρόσεχαν»…
 
   Και πως έληξαν όλα αυτά; Έληξαν (για την ακρίβεια: «ξαναέληξαν»…) με την προχτεσινή απόφαση του δικαστηρίου: Η δικαιοσύνη απεφάνθη ότι ουδείς βρέθηκε ένοχος για το σκάνδαλο αυτής της άνευ προηγουμένου κλοπής ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων που πιάστηκαν στο δόκανο των επιτήδειων. Ουδείς εντοπίστηκε από εκείνους που έστησαν (ο καθένας με το δικό του τρόπο) το μεγάλο «ριφιφί». Που παρέδωσαν τον κοσμάκη στους «αλογομούρηδες» μέσω της Σοφοκλέους. Που ψηφοθήρησαν παίζοντας το κάλπικο «χαρτί» του «λαϊκού καπιταλισμού». Που μετέτρεψαν τον χρηματιστηριακό τζόγο σε «εθνικό ιδεώδες». Είναι όλοι τους ...αθώοι!
 
   Αλλά, κι αν όσοι αθωώθηκαν προχτές είναι όντως αθώοι (αυτά τα ξέρει η «τυφλή» δικαιοσύνη), μήπως και το πολιτικό σύστημα που διαπλέχτηκε με χίλιους τρόπους με αυτή τη φούσκα, που πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου αποτελούν και σήμερα επιφανείς εκπροσώπους του, είναι κι αυτό αθώο; Μα φυσικά! Τόσο, δε, πολιτικά αθώοι είναι όλοι αυτοί, όσο και το σύστημα (σσ: «Καπιταλισμός», λέγεται…) της «νόμιμης και ηθικής» εκμετάλλευσης,  το οποίο βρίσκεται σε μια διαδικασία διαρκούς… «κάθαρσης», με τους εκάστοτε διαχειριστές του να διαγωνίζονται σε «σεμνότητα και ταπεινότητα». Αλλά η βρώμα – βρώμα. Η σήψη – σήψη. Η διαφθορά – διαφθορά. Ο ξεπεσμός – ξεπεσμός. Και η απάτη – απάτη. Από πλαστές πινακίδες μέχρι πλαστούς «σωτήρες».  
 Νίκος Μπογιόπουλος

Μέτοχοι στα Μεταλλεία Χρυσού οι Σταθάκης – Τσακαλώτος

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κήρυττε την επανάσταση στη Χαλκιδική

Μέτοχος της Eldorado Gold, της εταιρείας η οποία έχει αναλάβει τα Μεταλλεία Χαλκιδικής είναι η γνωστή σε όλους Black Rock.
Μικρομέτοχοι της Black Rock, αφού έχουν αγοράσει μετοχές της, είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκης και Ευκ. Τσακαλώτος. Δηλαδή δύο αριστεροί βουλευτές στηρίζουν έναν επενδυτικό κολοσσό που έχει επενδύσει και στα «αμαρτωλά» Μεταλλεία Χρυσού για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει πόλεμο.
Σκεφτείτε το απλά. Την ίδια ώρα που άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχουν σηκώσει μπαϊράκι επανάστασης προκειμένου να μη γίνει η επένδυση της Eldorado Gold στη Χαλκιδική, οι κ. Τσακαλώτος και Σταθάκης «στηρίζουν» εμμέσως την εταιρεία που κάνει τις εξορύξεις.

Από το πόθεν έσχες του κ. Τσακαλώτου

Θα πει κανείς: Μα που να ξέρουν οι βουλευτές ότι η Black Rock επενδύσει στην καναδική εταιρεία; Αυτή επενδύει σε όλο τον κόσμο γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τη συμμετοχή της στην Eldorado Gold, κι εμμέσως στα Μεταλλεία; Επίσης, θα πει ότι οι δύο βουλευτές εμπιστεύονται αυτές τις εταιρείες για να μη χάσουν τα λεφτά τους. Πολύ σωστά και νόμιμα είναι όλα αυτά. Είναι όμως ηθικά; Είναι σωστό να μην ξέρουν δύο καλοί οικονομολόγοι που επενδύουν; Αυτό μάλλον είναι απίθανο. Ήξεραν αλλά… έκαναν την πάπια. Διότι, μπορεί να δηλώνεις αριστερός αλλά στο κάτω – κάτω «είναι ο καπιταλισμός ηλίθιοι».
Αλλά να δούμε με τι μούτρα θα κάνουν πάλι εξεγέρσεις στην Ιερισσό οι Συριζαίοι, όταν ξέρουν ότι έχουν «μετόχους» των Μεταλλείων τους κ. Σταθάκη και Τσακαλώτο με ένα συνολικό ποσό γύρω στις 180.000 ευρώ.

Από το πόθεν έσχες του κ. Σταθάκη

 

Γιώργος Σούρλας:Δεν μπορώ να είμαι στο ίδιο κόμμα με επίορκους και ανόητους που χρησιμοποιούν πλαστά έγγραφα”.

“Φωτιές” στη ΝΔ ανάβει ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας, Γιώργος Σούρλας, εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκειά του για τα γεγονότα με το Μιχάλη Λιάπη. Ο κ.Σούρλας εξέφρασε τον προβληματισμός του, σήμερα, από το Ηράκλειο, δηλώνοντας μάλιστα … συγκλονισμένος!
Ο κ.Σούρλας που συμμετείχε σε ημερίδα με θέμα τη διαφάνεια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δήλωσε: “Συγκλονίστηκα! Πρέπει να
κινηθούν άμεσα τα όργανα του κόμματος για αυτόν τον κύριο. Δεν μπορώ να είμαι στο ίδιο κόμμα με επίορκους και ανόητους που χρησιμοποιούν πλαστά έγγραφα”.

 

Like Φόρτωση...

Τελικά έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν;

Η δυστυχία στην Ελλάδα δεν είναι η οικονομική κρίση. Δεν είναι τα μέτρα, τα μνημόνια, ο Τόμσεν και οι τρόικες. Τελικά η δυστυχία σ’ αυτή τη χώρα που γέννησε μεγάλους πολιτικούς είναι η έλλειψη εναλλακτικής λύσης. Η απουσία διεξόδου που αισθάνονται οι πολίτες αντικρίζοντας τους πολιτικούς που τους κυβερνούν.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε αναφερθεί στο γεγονός ότι έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Είναι σάρκα εκ της σαρκός της ελληνικής κοινωνίας το πολιτικό προσωπικό που μας κυβερνά. Και μια ελληνική κοινωνία που δε γεννά πλέον Σεφέρηδες, Ελύτηδες, Ρίτσους, Καβάφηδες και πλείστους άλλους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, γιατί να έχουμε την απαίτηση να δούμε αξιόλογους ή τουλάχιστον σοβαρούς πολιτικούς;
Τις τελευταίες ημέρες τα έχουμε δει όλα:
Ο Michel de Liapis, συλλαμβάνεται γιατί είχε πλαστές πινακίδες στο πολυτελές τζιπ του με σκοπό να γλιτώσει φόρους. Και μη αισθανόμενος το βάρος του οικογενειακού ονόματος που κουβαλά, λέει ότι είναι συνταξιούχος, τον χτύπησε η κρίση αλλά έβγαλε πλαστές πινακίδες για να γεμίσει τις μπαταρίες του Ι.Χ. Άραγε, ο πρώην υπουργός τις δικές του μπαταρίες, του αυτοσεβασμού και της λογικής θα τις γεμίσει ποτέ; Ο άνθρωπος που ήρθε με το ίδιο αεροπλάνο με τον Κ. Καραμανλή προκειμένου να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία, μετά τη Χούντα, δεν έχει δικαίωμα να λέει ότι έκανε λάθος.
Ο Δημήτρης Τσουκαλάς, πρώην αρχισυνδικαλιστής, πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού κόμματος που θέλει να φέρει την ανατροπή στην Ελλάδα και την Ευρώπη, παίρνει 1 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση από τη δουλειά του. Ένα ποσό που ελάχιστοι θα δουν στη ζωή τους. Αυτός ο άνθρωπος, που προφανώς δεν ήξεραν στην Κουμουνδούρου, επελέγη να φιλοξενηθεί, και μάλιστα να εκλεγεί, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ενός κόμματος της αριστεράς.
Στο χώρο της αριστεράς υπάρχουν κι άλλα φυντάνια. Ο Τσακαλώτος και ο Σταθάκης έχουν μερίδια σε ξένα funds και αρπακτικά των αγορών και ταυτόχρονα θέλουν να σώσουν την Ελλάδα από αυτά τα αρπακτικά.
Μια σειρά από στελέχη της αριστεράς έχουν μεγάλες περιουσίες, ακίνητα και αυτοκίνητα και την ίδια ώρα καταγγέλλουν τα μνημόνια, τον καπιταλισμό, τις αγορές, την κυβέρνηση που ξεπουλιέται στο κεφάλαιο. Η αριστερά του Κολωνακίου που θα έρθει να σώσει την Ψωροκώσταινα. Αυτό λέγεται πολιτικό ήθος αριστερών.
Προφανώς δεν ξεχνάμε και την κατά τα άλλα συμπαθή κ. Παπαρήγα η οποία εξοργιζόταν μόλις της έλεγαν ότι η κόρη μιας κομουνίστριας πάει σε ιδιωτικό σχολείο. Ούτε ξεχνάμε ότι η πολιτική ηγεσία του ΚΚΕ είναι αυτή που χρησιμοποιεί… καπιταλιστικές μεθόδους για να πλουτίζουν οι εταιρείες της κι όταν αυτές φτωχαίνουν να απολύει σωρηδόν.
Ο Αναγνωστόπουλος, νέος βουλευτής της ΝΔ, μπαίνει στη Νομική ως πρωταθλητής μπιλιάρδου και γίνεται βουλευτής ως γόνος πολιτικού τζακιού. Σαν κι αυτά τα τζάκια που καταδυναστεύουν τη χώρα επί πολλά χρόνια.
Δεν θα ξεχάσουμε τα προηγούμενα χρόνια άξια μέλη του πολιτικού προσωπικού της χώρας που έδειξαν το χαμηλό τους επίπεδο. Ο Βουλγαράκης που έλεγε πως ότι νόμιμο είναι και ηθικό, προφανώς διότι άλλη ηθική έχει αυτός από των υπολοίπων.
Ακόμη, οι πολιτικοί που ενώ δεν είχαν βρακί να φορέσουν και δεύτερο παντελόνι, σήμερα κάνουν δηλώσεις πόθεν έσχες που ζηλεύουν οι κροίσοι. Διαβάστε τα προχθεσινά πόθεν έσχες, δείτε ποιοι έχουν αυτοκινητάρες, βιλάρες και καταθέσεις και… κόψτε φάτσες αυτούς που μας κυβέρνησαν και τους κυβερνούν.
Ανατρέξτε στο παρελθόν. Μίζες, Βατοπέδια, κουμπάροι, σκάνδαλα στα ταμεία, χαμένα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, συμβάσεις με εθνικούς πρωταθλητές και εργολάβους έναντι αμοιβής.
Ακης, Γιάννος, Μαντέλης και τόσοι άλλοι που ήταν πιο… έξυπνοι και δεν συνελήφθησαν. Θαυμάστε Μεταπολίτευση και φτάστε μέχρι τη Χρυσή Αυγή που κάποιοι αποθεώνουν. Μαχαιροβγάλτες, σαλταρισμένοι πιστολάδες, μπράβοι, υβριστές της Δημοκρατίας, ναζιστές.
Μαζί με τους κλέφτες, τους μιζαδόρους, τα λαμόγια, τους παρτάκηδες συνθέτουν την πολιτική ζωή του τόπου. Τελικά έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν ή μας αξίζει κάτι καλύτερο; Και πως θα μπορέσουμε να βγάλουμε στον αφρό τους άξιους, τους δίκαιους, τους τίμιους; Θα τους αφήσει άραγε το σύστημα να επιβιώσουν;
Πολύ φοβάμαι πως όχι, όσο απαισιόδοξο κι φαίνεται αυτό. Δυστυχώς, η μοίρα της Ελλάδας δεν είναι και τόσο καλή.

antinews.gr

Nαι στην ενοποίηση, όχι στην ευρωμαρμελάδα

Του Χρήστου Γιανναρά


Η καταστροφή που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και στη ζωή μας είναι, ολοφάνερα, συνάρτηση του πρωτογενούς πλεονάσματος φαυλότητας, διαφθοράς, ανικανότητας (σε βαθμό κακουργήματος) των επαγγελματιών της εξουσίας. Kάποιοι επιλέγουν να προσθέτουν αμέσως ότι η «κρίση» είναι διεθνής, παγκόσμια. Tο χρειάζονται, σαφέστατα, για ψυχολογική καταφυγή στην παρηγοριά της γενίκευσης: O,τι είναι να συμβεί για όλους, θα συμβεί και για μας. Kαι μέσα στο «σε όλους» εμπεριέχονται οπωσδήποτε παράγοντες ικανοί να μας χαρίσουν (δωρεάν) την ανάκαμψη.

Eνας λαός ξεπερνάει κρίσεις και δυσκολίες, όταν τολμάει να κοιτάζει την πραγματικότητα κατά πρόσωπο. Nα μη γλιστράει σε δικαιολογίες ανώδυνες και αισιοδοξίες ηδονικές. Σίγουρα, να μην ομφαλοσκοπεί. Nα μην απολυτοποιεί τη συμφορά του με κοντόφθαλη μονομέρεια, μυωπικό επαρχιωτισμό, να μην την απομονώνει από το ιστορικό της πλαίσιο, από τα συμβαίνοντα στον διεθνή σήμερα στίβο. Aλλά και να μη στρουθοκαμηλίζει καταφεύγοντας στην «κοινή μοίρα», στο γενικευμένο αναπόφευκτο.

Mόνο λαοί που αντιπαλεύουν τη συμφορά τους σαν πρόβλημα με ευρύτερη σημασία και συνέπειες για την ανθρωπιά του ανθρώπου, την πάλη για «νόημα» της Iστορίας, μόνο αυτοί οι λαοί σώζονται από την περιθωριοποίηση, από την ασημαντότητα την ταυτόσημη με την ανυπαρξία.

H καταστροφή που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και στη ζωή μας (καταστροφή που μόνο μια επιμέρους πτυχή της είναι η οικονομική) έχει αποδειχθεί συνάρτηση της φαυλότητας, της διαφθοράς, της ανικανότητας των πολιτικών μας. Aλλά και συνάρτηση της δραματικής κρίσης που μαστίζει την Eυρώπη και είναι κρίση ταυτότητας.

Tο όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης μοιάζει να μην κατανοείται ευρωπαϊκά, να πρυτανεύουν κριτήρια και σκοποθεσίες που δεν έχουν σχέση με τις έως τώρα κατακτήσεις των ευρωπαϊκών κοινωνιών, την ιδιαιτερότητα των αναγκών και προτεραιοτήτων του ευρωπαίου ανθρώπου. Eίναι πια σαφέστατη η απειλή να οδηγηθεί η Eυρώπη σε μια εξομοιωτική των λαών της πολτοποίηση, με ολοκληρωτική την υποταγή τους στους όρους του παγκοσμιοποιημένου, δίχως αντίπαλο, και γι’ αυτό αχαλίνωτου παιχνιδιού των «αγορών».

Bέβαια η Eυρώπη γέννησε τον Iστορικό Yλισμό (τυπικό προϊόν του θρησκευτικού [αυγουστίνειου] ατομοκεντρισμού και συνακόλουθα της χρησιμοθηρίας) με τα δυο εφιαλτικά του πλοκάμια: κομμουνισμό και καπιταλισμό. Kαι τα δυο, με συγγενικές ή και απαράλλαχτες στρατηγικές απανθρωπίας, αυτονομούν την οικονομία από την κοινωνία, θυσιάζουν σαδιστικά και ανάλγητα αναρίθμητες ανθρώπινες υπάρξεις για να δοκιμάσουν τις εφαρμογές των ιδεολογικών τους εφευρημάτων ή και μόνο για την ηδονή του διεθνοποιημένου τζόγου στα χρηματιστήρια. Aυτονομούν και την πολιτική από την κοινωνία, παίζουν το παιχνίδι τους με «πολιτικούς» – εξαγορασμένα κνώδαλα, λακέδες εξυπηρετικούς της διαστροφικής κερδολαγνείας.

Σαν τον μαθητευόμενο μάγο, τον πανικόβλητο μπροστά στα αυτονομημένα γεννήματα της θαυματουργίας του, προσπάθησε η Eυρώπη να καταφύγει σε συμβιβασμούς εξισορροπητικής μεσότητας, δυο αιώνες τώρα, υπό την απειλή των ακροτήτων μπολσεβικισμού και αχαλίνωτης κεφαλαιοκρατίας. Πέτυχε, σε κάποιες περιπτώσεις, θαυμαστά επιτεύγματα «κοινωνικού κράτους» – κράτους πρόνοιας, ισονομίας, σεβασμού της προσωπικότητας, έντιμης οριοθέτησης των ατομικών ελευθεριών. Πέτυχε να διασώσει τη γονιμότητα των διαφορών, την ποικιλότητα παραδόσεων, εθισμών, νοοτροπιών, που χαρακτηρίζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Nα σεβαστεί την εμμονή στη διαφορά των γλωσσών, την ξεχωριστή στα περισσότερα κράτη ιστορική μνήμη και συνείδηση, την καύχηση για εθνικές σχολές και ιδιαιτερότητες εκφραστικής στην Tέχνη.

Kαθόλου τυχαία, οι ακρότητες του (ευρωπαϊκότατου) Iστορικού Yλισμού αναπτύχθηκαν εκτός του κυρίως ευρωπαϊκού χώρου: στη Σοβιετική Eνωση και στην Kίνα ο κομμουνισμός, στις HΠA ο σκληρός καπιταλισμός. H ακαταγώνιστη δυναμική των ενστικτωδών ενορμήσεων ηδονής (η Lustprinzip, που είπε ο Φρόυντ) αποδείχτηκε σαρωτικά ισχυρότερη των ενορμήσεων αυτοσυντήρησης (Selbsterhaltungstrieb): με δόλωμα τον καταναλωτισμό ο καπιταλισμός νίκησε κατά κράτος τον απάνθρωπο ισοπεδωτισμό του κομμουνισμού. Σαν λάβαρο λειτούργησε το αμερικανικό μοντέλο: μια «κοινωνία της ευκαιρίας», της προτεραιότητας του χρήματος ως αυταξίας, όπου ακόμα και η πίστη στον Θεό αναγράφεται εμβληματικά στο χαρτονόμισμα («In God we trust»). Mετά τη συντριβή του σοβιετισμού, ο καπιταλισμός είναι πια μονόδρομος, αχαλίνωτος σε ωμότητα, αδίστακτος σε εκβιαστικές μεθοδεύσεις, παγερά αδιάφορος για τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων που βυθίζονται καθημερινά στην απόγνωση.

Tελευταία παρουσία ευρωπαϊκής πολιτικής αξιοπρέπειας και αντίστασης στον ανδραποδώδη εξαμερικανισμό της Eυρώπης ήταν ίσως ο Zακ Nτελόρ. Mετά από αυτόν, η ευθύνη πλοήγησης της E.E., όπως και η διακυβέρνηση των κρατών-μελών της, παραδόθηκε σε θλιβερές μετριότητες, διεκπεραιωτές εντολών που υπαγορεύουν οι «αγορές» (χαρακτηριστικό παράδειγμα: το ποιοι πρωτάρηδες, νεοσσοί, επελέγησαν ως υπουργοί Oικονομικών από ολόκληρη την γκάμα έμπειρων και ιδιοφυών Eλλήνων οικονομολόγων, για να διαχειριστούν την «ανάκαμψη» της χώρας από την καταστροφή).

Mεθοδικά, ο εξαμερικανισμός της Eυρώπης ξεκίνησε από τα πανεπιστήμια (όπως και ο αφελληνισμός των Eλλαδιτών από τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις). Aιώνες τώρα, η ταυτότητα της Eυρώπης ήταν τα πανεπιστήμιά της, όλα κρατικά – η μετάδοση της γνώσης και η δυνατότητα της έρευνας δεν ήταν εμπορεύσιμα αγαθά, ήταν αδιανόητο να υποταχθούν στη λογική της προσφοράς και της ζήτησης. Στην ευρωπαϊκή παιδεία δέσποζε η αρχή: «η γνώση για τη γνώση», η γνώση για τη χαρά της καλλιέργειας, της ποιότητας, τη χαρά του καινούργιου, όχι του χρήσιμου. O εξαμερικανισμός καταργεί από την Oξφόρδη τη σπουδή των σανσκριτικών, μεταφέρει το σχετικό κονδύλι σε άλλο, «παραγωγικό» αντικείμενο – αλλά η Eυρώπη ήταν αυτό ακριβώς: η σπουδή των σανσκριτικών, σύμβολο της αντίστασης στον πρωτογονισμό της ωφελιμοθηρίας.

O εκβιαστικός, ραγδαίος εξαμερικανισμός της Eυρώπης έχει παμπλήθια πτυχών και η κάθε πτυχή προσθέτει ένταση στην οδύνη της απώλειας – κατεξοχήν η βάναυσα γενικευμένη αγγλοφωνία και η εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. O καινοφανής «ευρωσκεπτικισμός», αν γλιτώσει την παγίδευση στον εθνικισμό, θα μπορούσε να εκφράσει τη ριζική διαφορά της «ευρωπαϊκής ενοποίησης» από τη χρησιμοθηρική (τυπικά ιστορικο-υλιστική) διεθνική μαρμελάδα μιας κοινωνίας μεταναστών, που τους συνδέει μόνο η «ευκαιρία» για χρήμα – όχι κοινός πολιτισμός, όχι η «καλλιέργεια».

H Eλλάδα της «γενιάς του ’30» θα μπορούσε να είχε πρωτοστατήσει σε μια αυθεντική «ευρωπαϊκή ενοποίηση
kathimerini.gr

Αβάσταχτη ελαφρότητα

Του Αλέξη Παπαχελά


Θα ήθελα πάρα πολύ να ρωτήσω έναν-έναν όσους ονειρεύονται να γίνουν πρωθυπουργοί σε αυτήν τη χώρα αν (α) το έχουν σκεφθεί καλά και (β) είναι αρκούντως προετοιμασμένοι με συγκεκριμένο σχέδιο και ακόμη πιο συγκεκριμένη ομάδα που θα το εκτελέσει. Δεν είναι λίγοι οι ονειροπόλοι. Μερικοί νιώθουν αδικημένοι από την Ιστορία, άλλοι θέλουν να πάρουν την εκδίκηση για αδικίες που υπέστησαν οι... γονείς τους, άλλοι είναι απλά αρκετά ανώριμοι να πιστεύουν ότι και η πρωθυπουργία θα τους έλθει τόσο εύκολα όσο τους ήλθαν και όλα τα υπόλοιπα στη ζωή τους. Ελάχιστοι είναι όμως εκείνοι που καταλαβαίνουν πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του πρωθυπουργού σε μια διαλυμένη χώρα. Η άγνοια κινδύνου που επιδεικνύουν είναι εντυπωσιακή. Αν μη τι άλλο θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται πως, για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες, μια μεγάλη στραβοτιμονιά στο πηδάλιο της χώρας μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο και τους ίδιους. Παρ’ όλα αυτά επιμένουν να ασχολούνται μόνο με την επικοινωνία. «Α, δεν στα είπα αγαπητέ μου, θα με στηρίξει η Χ εφημερίδα», «εντάξει, μου είπε ο Ψ μεγαλοεπιχειρηματίας ότι θα με βοηθήσει» είναι ορισμένα από τα αποφθέγματα που ακούς από δήθεν σοβαρούς ανθρώπους. Και λοιπόν; Αντε και να βοηθήσουν ο Χ ή ο Ψ, μετά ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες; Ο Χ ή ο Ψ απέναντι θα είναι αν δεν του κάνεις τα χατήρια, όπως έχει συμβεί πάντοτε στο παρελθόν. Και τη δύσκολη ώρα όποιος κάνει πραγματικότητα το όνειρό του, μόνος του θα είναι στο Μαξίμου με την πίεση του λαού, των δανειστών και των συμφερόντων από τη μια και την Ιστορία να περιμένει να βγάλει την ετυμηγορία της από την άλλη. Οι κομματικοί αυλοκόλακες και παρατρεχάμενοι που έμοιαζαν γίγαντες στα κομματικά γραφεία, θα μοιάζουν νάνοι μόλις αναλάβουν θέσεις στοιχειώδους ευθύνης.

Για να μην παρεξηγηθούμε. Θεμιτές οι φιλοδοξίες όλων. Αυτό που εξοργίζει όμως είναι η επιπολαιότητα και η αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία προετοιμάζονται όλοι, από πολύ δεξιά έως πολύ αριστερά. Ενδοια επιτελείων, παντελής απουσία σχεδιασμού, μεγάλα λόγια και τακτικισμοί της πλάκας. Δυστυχώς πάντοτε έτσι ήταν, για να μην παραμυθιαζόμαστε, από τα πράσινα ομόλογα μέχρι τα Ζάππεια.

Φταίμε και εμείς βεβαίως, πολίτες και μέσα ενημέρωσης. Αποθεώνουμε την επικοινωνιακή μαεστρία και τον ελαφρολαϊκισμό και καταδικάζουμε το γκρίζο, σοβαρό, μελετημένο στυλ οιουδήποτε άλλου. Πουλάει σήμερα η «μαγκιά» και ο καλός χειρισμός της επικοινωνίας. Ετσι όμως δεν οδηγούμαστε πουθενά. Ο κ. Σαμαράς κάποτε θα φύγει από την πρωθυπουργία και η Ιστορία θα κρίνει αν «τα έδωσε όλα» ή όχι και πόσο πέτυχε στην αποστολή του. Σίγουρα έχει δώσει σε αυτόν το ρόλο πολλά παραπάνω από αυτά που περίμεναν οι περισσότεροι. Πιστεύω όμως ότι έχει έλθει η ώρα να είμαστε πολύ πιο αυστηροί όλοι μας με όποιον θέλει την κορυφαία θέση στον τόπο μας. Εμπιστευθήκαμε στο παρελθόν ανθρώπους που δεν είχαν κολλήσει ένα ένσημο και δεν είχαν νιώσει ποτέ τον κίνδυνο της απόλυσης. Θεωρήσαμε ότι τα φυλλάδια με τα ωραία γραφήματα ήταν επαρκή κυβερνητικά σχέδια. Μην την πατήσουμε όμως ξανά, γιατί τα πράγματα είναι πολύ-πολύ σοβαρά.
kathimerini.gr

Προβοκάτσιες made in ΔΙΑΠΛΟΚΗ

“Όσο ο Αντώνης Σαμαράς πήρε μόνος του το αυτοκίνητο και πήγε στο Λουτράκι, άλλο τόσο συναντήθηκε μαζί του ο Κώστας Καραμανλής σε ψαροταβέρνα και του εξέφρασε την απόλυτη στήριξη προς το πρόσωπό του και τις επιλογές της κυβέρνησης” σχολίαζε στέλεχος της ΝΔ προερχόμενο από την λεγόμενη καραμανλική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίας “Το ΒΗΜΑ της Κυριακής”, σύμφωνα με το οποίο “οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί άνδρες της Κεντροδεξιάς είχαν κατ΄ιδίαν συνομιλία σε ουδέτερο έδαφος”.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το οποίο γράφτηκε, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του Periodista.gr, κατόπιν υπόδειξης κορυφαίου παράγοντα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, ο … οποίος διατηρεί καθημερινή επικοινωνία και προνομιακή σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου, οι σχέσεις Σαμαρά – Καραμανλή “ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά την αλλαγή φρουράς στην προεδρία της ΝΔ, ήταν περίπλοκες και κατά καιρούς έχουν περάσει διάφορες διακυμάνσεις. Επί της ουσίας κατʼ ιδίαν ουσιαστική επικοινωνία δεν υπήρχε, γεγονός που δημιουργούσε εκ των πραγμάτων πολλές συγχύσεις και ενίοτε και παρεξηγήσεις που είχαν πολιτικό αντίκτυπο”.
 
Τι άλλο αναφέρει το δημοσίευμα;;; Ότι “Ο πρώην Πρωθυπουργός, παρά τις όποιες ενστάσεις έχει για πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, φέρεται να ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δεν ενισχύει τις επιθετικές ενέργειες ορισμένων βουλευτών που χαρακτηρίζονται από τα ΜΜΕ ως «καραμανλικοί», καθώς αυτές δημιουργούν πρόβλημα και ενισχύουν την εσωστρέφεια στο κυβερνητικό στρατόπεδο και στη ΝΔ”.
 
Και συμπληρώνει μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ:” Ο κ. Σαμαράς διαπίστωσε την στήριξη του κ. Καραμανλή στο πρόσωπό του και όπως είπε σε συνομιλητές του, «μιλήσαμε για όλα ως καλοί φίλοι που είμαστε»”.
 
Τι φανερώνει το εν λόγω δημοσίευμα;;; Το άγχος των εκδοτικών συγκροτημάτων, τα οποία εκλαμβάνουν το δικό τους μέλλον ως απόλυτα συνυφασμένο με το μέλλον της υπό κατάρρευση κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά και το άγχος για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν για το μέλλον της μνημονιακής διακυβέρνησης τα ρήγματα που έχουν δημιουργηθεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Τα βασικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, σε πολιτικό επίπεδο, στο εσωτερικό της η κυβέρνηση, δεν είναι άλλα από την επικείμενη διάλυση του ΠΑΣΟΚ (λόγω κυρίως της αμφισβήτησης του Ευάγγελου Βενιζέλου στο εσωτερικό του), και από την αμφισβήτηση που εκδηλώνεται απέναντι σε τμήματα της κυβερνητικής πολιτικής, από τους λεγόμενους καραμανλικούς.
 
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Το ΒΗΜΑ της Κυριακής” είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για την επιθυμία του συγκροτήματος – ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ – να καταστεί ευρέως αντιληπτή η δήθεν απόλυτη συμφωνία Σαμαρά-Καραμανλή έναντι της κυβερνητικής πολιτικής. Ο λόγος; Το συγκρότημα αντιμετωπίζει με φόβο την εμπλοκή του πρώην πρωθυπουργού στις ενδοκυβερνητικές διεργασίες. Για αυτόν εξάλλου το λόγο πριν από μία εβδομάδα η ίδια εφημερίδα έγραφε  για το πρόσφατο δείπνο του Κώστα Καραμανλή με την  Ντόρα Μπακογιάννη στην οικία του Κ. Μητσοτάκη επί της οδού Αραβαντινού, επισημαίνοντας ότι ο πρώην Πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει πως δεν δείχνει καμία διάθεση εμπλοκής στις εσωκομματικές διεργασίες. Βέβαια, όσο ο Κώστας Καραμανλής δεν λύνει την τετραετή σιωπή του, τόσο οι opinion makers του μνημονίου, θα κάνουν χρήση των δήθεν απόψεων και θέσεων που εκφέρει σε ιδιωτικές συνομιλίες. 
 
Πάντως καραμανλικά στελέχη της ΝΔ αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερα μεγάλη έκπληξη, αν όχι με ευθεία αμφισβήτηση το εν λόγω ρεπορτάζ. Και σε αυτό πρέπει να προστεθεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών και της βάσης της ΝΔ αντιμετωπίζουν τον Αντώνη Σαμαρά και το επιτελείο του ως “ξένο σώμα” στο κόμμα τους το οποίο όπως λένε “Είναι καραμανλικό και δεν πρόκειται ποτέ να μετατραπεί σε Πολιτική Άνοιξη”. 
 
Ο πραγματικός στόχος της διοχέτευσης αυτών των πληροφοριών είναι οι ίδιοι οι βουλευτές που ανήκουν στην λεγόμενη “καραμανλική πτέρυγα” της ΝΔ και οι οποίοι έχουν ήδη διατυπώσει ευθέως τις ενστάσεις τους έναντι της πολιτικής που ακολουθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, είτε αφορά στο φορολογικό, είτε στο θέμα των πλειστηριασμών, είτε ακόμη σε αυτή καθαυτή την παρουσία του Γιάννη Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών.
 
Με λίγα λόγια το άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ επιδιώκει να παρουσιάσει μια ειδυλλιακή κατάσταση, η οποία δήθεν επικρατεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης, χωρίς φυσικά κάτι τέτοιο να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να ασκήσει πιέσεις στους καραμανλικούς, αν όχι σύγχυση για την “γραμμή” που πρέπει να ακολουθήσουν.
 
Όπως σχολίαζε πρόσωπο το οποίο πρόσκειται στον Κώστα Καραμανλή σε ιδιωτική συζήτηση “Το παιχνίδι έχει χοντρύνει πολύ”. Εμείς θα προσθέσουμε ότι παίζεται και άτσαλα, στην απέλπιδα προσπάθεια των μαυσωλείων να διατηρήσουν στην ζωή μία κυβέρνηση, ο πολιτικός βίος της οποίας τελειώνει.   
olympia.gr

ΗΡΘΕ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ, Έδωσαν 19 εκατ. επιχορήγηση στον Μπόμπολα, μόνο για μία θέση εργασίας.

Το έργο του πρωθυπουργού και τη συνέχιση του success story, εξασφαλίζει με τις επιλογές του ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Νότης Μηταράκης, ο οποίος πριν από περίπου τρεις μήνες, στις 20 Σεπτεμβρίου,  ενέκρινε, κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης, επιχορήγηση για εταιρία, ποιου άλλου; Του Γιώργου Μπόμπολα. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, ενίσχυσε και τις σημαντικές προσπάθειες που καταβάλλονται για μείωση της ανεργίας, η οποία σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις αγγίζει πια το 27,4%.
Η εταιρία του Γιώργου Μπόμπολα «ΕΛΤΕΧ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε.» («ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟ∆ΟΜΙΚΗ ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ») σκοπεύει να δημιουργήσει αιολικό πάρκο ισχύος  40MW. Η συνολική δαπάνη για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών φθάνει τα 47.875.000 ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, το ελληνικό δημόσιο επιχορηγεί την εταιρία του Μπόμπολα, με ποσό που ξεπερνά τα 19 εκατ. και συγκεκριμένα ανέρχεται σε 19.150.000 ευρώ, πρόκειται δηλαδή για το 40% του συνολικού κόστους.
Προσέξτε τώρα το παράδοξο και δείξτε την κατανόησή σας στις κυβερνητικές προσπάθειες για πάταξη της ανεργίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, την οποία υπογράφει ο υφυπουργός Νότης Μηταράκης, από την επένδυση, την οποία επαναλαμβάνουμε, το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος, πληρώνει κατά 40%, θα δημιουργηθεί μόλις μία (!) θέση εργασίας.
Δείτε ΕΔΩ το σχετικό έγγραφο
Δεν είναι η πρώτη φορά
Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά, και πιθανότατα ούτε η τελευταία, που οι επιχειρήσεις του Γιώργου Μπόμπολα, ενισχύονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, με χρήματα είτε του ελληνικού λαού, είτε της Ευρώπης.
Μόλις πριν από λίγους μήνες το koutipandoras.gr είχε αναδείξει το θέμα του ανοίγματος θέσεων εργασίας, αναφορικά με τις εταιρίες συμφερόντων Μπόμπολα, «Ελληνικός Χρυσός» και «ΑΚΤΩΡ». Όπως προέκυπτε από το ρεπορτάζ και από επίσημα στοιχεία που το υπουργείο Εργασίας έδινε στη δημοσιότητα, οι εταιρίες του Μπόμπολα ευνοούνταν από το πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων. Αυτό βεβαίως δεν ήταν μεμπτό.
Εκείνο όμως που είχε ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι από το πρόγραμμα «Κατάρτιση με επιχορήγηση  ανέργων στον τομέα Β΄ της οικονομίας με υποχρεωτική απασχόληση», το οποίο αφορούσε  4.638 ανέργους τεχνίτες και διπλωματούχους μηχανικούς του μεταλλευτικού κλάδου, οι δύο εταιρίες του Μπόμπολα θα απορροφούσαν για πρακτική άσκηση, συνολικά 4.300, οι οποίοι θα εργάζονταν για λογαριασμό τους, χωρίς εκείνες να βάζουν το χέρι στην τσέπη, αφού το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε. Από αυτούς θα προσλαμβάνονταν στις δύο εταιρίες για διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων μηνών περίπου 1.300. Και αυτοί θα πληρώνονταν με χρήματα του προγράμματος, τα οποία είναι ευγενική χορηγία της Ε.Ε. και των ελλήνων φορολογούμενων. Σημειωτέον, ότι άλλες τρεις εταιρίες, οι οποίες συμμετείχαν στο πρόγραμμα θα απολάμβαναν των υπηρεσιών των περισσευούμενων 338 ανέργων.
Δείτε ΕΔΩ το σχετικό ρεπορτάζ

ΟΠΟΥ ΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ Ο McCAIN ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ!

Ο Αμερικανός συντηρητικός γερουσιαστής και πρώην υποψήφιος  στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ John McCain βρίσκεται στην Ουκρανία για να παράσχει υποστήριξη στους διαδηλωτές ενάντια στην κυβέρνηση της χώρας.
Ο Αμερικανός γερουσιαστής έχει τάση να τον ελκύουν οι ταραγμένες περιοχές. Τον Απρίλιο του 2011 είχε επισκεφθεί την Λιβύη όπου είχε δηλώσει πως οι «αντάρτες που μάχονται τον Qaddafi είναι οι ήρωες μου». Στις 30 Μάιου φέτος επισκέφθηκε τη Συρία όπου συναντήθηκε με ηγετικά στελέχη των  ανταρτών ένα εκ των οποίων συνδέεται με την al-Qaeda(!) και τώρα βρίσκεται στην… Ουκρανία.
Ενδεχομένως ο McCain θέλει να δει τη συγκεκριμένη χώρα να οδεύει προς την εμφύλια σύρραξη προς τέρψιν δική του και των απανταχού φίλων της «ελευθερίας».
Πάντως όπου και εμφύλιος και ο McCain από δίπλα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΦΤΩΧΟΣ = ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ!

Μια εξίσωση πτώχευσης του νομικού μας πολιτισμού

του Προκόπη Παυλόπουλου, Βουλευτή, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών 

Το ζούμε κι αυτό εν Ελλάδι, στην εποχή των Μνημονίων:  Ένα είδος «αντικειμενικής» ποινικής ευθύνης, που οδηγεί στην καταδίκη οιουδήποτε ως εγκληματία, χωρίς ίχνος υπαιτιότητας, αρκεί να οφείλει στο Δημόσιο και στα δορυφορικά του νομικά πρόσωπα.

1. I.        Μ’ απλές λέξεις εφόσον κάποιος δεν μπορεί να εκπληρώσει τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο και προς τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα –ακόμη κι αν τούτο δεν οφείλεται σε δική του υπαίτια συμπεριφορά, αλλά στην πλήρη ανατροπή της οικονομικής του κατάστασης αποκλειστικώς λόγω της δεινής κρίσης που τον πλήττει και με επίσης αποκλειστική ευθύνη εκείνων που διαχειρίζονται την τύχη της Χώρας –είναι, κατά νόμο, «εγκληματίας».
2. II.        Ας μη θεωρηθεί η ως άνω διαπίστωση υπερβολική.  Κάθε άλλο.  Είναι μια πραγματικότητα, η οποία δείχνει τον σημερινό κατήφορο του Κράτους Δικαίου και, επέκεινα, του νομικού μας πολιτισμού.  Αψευδής μάρτυρας είναι το  παράδειγμα     –δυστυχώς μεταξύ άλλων- που προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 3943/2011, οι οποίες προβλέπουν για τέτοιες οφειλές ποινές φυλάκισης ως και τριών, τουλάχιστον, ετών.
3. III.        Αυτή όμως, η οιονεί «αντικειμενική», ποινική ευθύνη είναι όχι μόνον εξόχως άδικη και κοινωνικώς διαβρωτική αλλά, προεχόντως, αντισυνταγματική, όπως προκύπτει από τα εξής:

Α. Οι διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1, εδ. α’ του Συντάγματος θεσμοθετούν την παραδοσιακή αρχή «nullum crimen nulla poena sine lege», ορίζοντας: «Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της».

Β. Υπό τα δεδομένα αυτά του Συντάγματος –και όχι μόνο- είναι, άραγε, πλήρως ελεύθερος ο νομοθέτης να καθορίζει την έννοια του εγκλήματος;  Κάθε άλλο.  Η σχετική αρμοδιότητά του οριοθετείται, πάντοτε κατά το Σύνταγμα, πολλαπλώς:

1. Πριν απ’ όλα οριοθετείται από την ίδια την έννοια της ποινής που, κατά την απολύτως κρατούσα άποψη στο πεδίο του ποινικού δικαίου, συνιστά το πρωταρχικό –και έναντι αυτού τούτου του εγκλήματος- μέγεθος της ποινικής καταστολής.

2. Για να θυμηθούμε τον κλασικό, και συνεπώς πάντοτε ισχύοντα, ορισμό του  Hugo Grotius («De Jure Belli ac Pacis, libri tres», 1625, ΙΙ, κεφ. ΧΧ), η ποινή αποτελεί «malum passionis quod infligitur propter malum actionis».  Δηλαδή συνιστά κύρωση, η οποία επιβάλλεται για μια καταδικαστέα πράξη.

3. Κατ’ αποτέλεσμα, λοιπόν, η νομοθετική αρμοδιότητα οριοθετείται από την συνολική έννοια του εγκλήματος, υπό την τυπική και ουσιαστική του έννοια, κατά την οποία: Έγκλημα, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος, συνιστά εκείνη η εξωτερική ανθρώπινη συμπεριφορά, η οποία αφενός είναι ιδιαζόντως αντικοινωνική, με την έννοια ότι χαρακτηρίζεται από ιδιάζουσα κοινωνική απαξία. Και, αφετέρου, μπορεί να καταλογισθεί στο δράστη ύστερα από απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου του οποίου, κατά τις θεμελιώδεις –περί διάκρισης των εξουσιών- διατάξεις του άρθρου 26 παρ. 3 του Συντάγματος, οι αποφάσεις «εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού», άρα το πλαίσιο εφαρμογής της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας.

1. I.       
2. II.       
3. III.       
4. IV.        Συμπερασματικώς, και κατά το Σύνταγμα, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έγκλημα ανθρώπινη συμπεριφορά, η οποία:

Α. Δεν ενέχει ιδιαίτερη κοινωνική απαξία.

Β. Και, επιπλέον, δεν μπορεί ν’ αποδοθεί σε υπαιτιότητα του δράστη.

1. V.        Οι σκέψεις που προηγήθηκαν οδηγούν, νομίζω ευχερώς, στις εξής δύο διαπιστώσεις:

Α. Πρώτον, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία οφείλουν ν’ αποκαταστήσουν αμέσως την συνταγματική τάξη, η οποία έχει καιρίως τρωθεί απ’ αυτήν την προκλητική αλλοίωση της έννοιας του εγκλήματος.

Β. Δεύτερον, και ως τότε, η Δικαιοσύνη, ελέγχοντας τη συνταγματικότητα των νόμων κατά τις διατάξεις του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, οφείλει να κρίνει ως αντισυνταγματικές και, άρα, ανεφάρμοστες διατάξεις που καθιερώνουν μια τέτοια οιονεί «αντικειμενική» -ήτοι άνευ υπαιτιότητας- ποινική ευθύνη.

Προς την κατεύθυνση αυτή άκρως διδακτική είναι η εμπειρία της «κλοπής ή υπεξαίρεσης ευτελούς αξίας», που καθιερώνουν οι διατάξεις του άρθρου 377 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, κατά τις οποίες αν η πράξη «τελέστηκε από ανάγκη για άμεση χρήση ή ανάλωση του αντικειμένου της κλοπής ή υπεξαίρεσης, το δικαστήριο μπορεί να κρίνει την πράξη ατιμώρητη» (κλοπή ή υπεξαίρεση «χρήσεως»).  Αν η εμπειρία του Γιάννη Αγιάννη, στους «Αθλίους» του Βίκτωρος Ουγκώ, «ενέπνευσε» το ποινικό δίκαιο της εποχής εκείνης, μπορούμε σήμερα να είμαστε «υπερήφανοι» όταν κάνουμε βήματα προς τα πίσω, και μάλιστα εν ονόματι ενός απρόσωπου –αλλά και εντελώς αμφίβολης οικονομικής αποτελεσματικότητας- «δημοσιονομικού δημόσιου συμφέροντος»;

Ο Γιώργος Παπανδρέου " έβαζε στο χέρι" τις άκρως απόρρητες - ειδικού χειρισμού εκθέσεις της ΕΥΠ

Ο Γιώργος Παπανδρέου " έβαζε στο χέρι" τις άκρως απόρρητες - ειδικού χειρισμού εκθέσεις της ΕΥΠ ( το μηνιαίο απόρρητο δελτίο προς τον πρωθυπουργό και τις επείγουσες αναφορές ) προς τον Κώστα Καραμανλή και στη συνέχεια τα διαβίβαζε στην αμερικανική πρεσβεία! Μια σειρά στοιχείων και καταγγελιών οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το " βαθύ ΠΑΣΟΚ " μέσα στην ΕΥΠ έβγαζε αντίγραφα στη Διεύθυνση Αναλύσεων και τα "περνούσε" στο Μιχάλη Καρχιμάκη με τελικό αποδέκτη τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τα απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας ( που αναρτήθηκαν στον ιστότοπο Wikileaks ), o κ. Παπανδρέου εμφανιζόταν "πρόθυμος" να υπηρετήσει την Ουάσιγκτον σε διάφορες διεθνείς αποστολές και τελικά έφερε το μνημόνιο, το Δ.Ν.Τ. και την ύπατη αρμοστεία στην Ελλάδα.
Με πληροφορίες από το Crash που κυκλοφορεί

Ποια συνταγματικά δικαιώματα παραβιάζει η κρίση;

 

Με αφορμή τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα, δέκα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών «βρίσκονται σε υποχώρηση», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «Εταιρεία Ελλήνων Δικαστικών Λειτουργών για τη Δημοκρατία και τις Ελευθερίες».

Αναλυτικότερα, η Εταιρεία τονίζει ότι .........

δοκιμάζονται καθημερινά, το δικαίωμα στην εργασία (άρθρο 22 παρ. 1 Συντάγματος), το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 22 παρ. 5 Συντάγματος), το δικαίωμα στην υγεία (άρθρο 21 παρ. 3 και 5 παρ. 5 Συντάγματος).

Παράλληλα, όπως υπογραμμίζεται, η οικονομική ανάπτυξη της χώρας δεν φαίνεται να προωθείται αποτελεσματικά (άρθρο 106 Συντάγματος), ενώ «η αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 Συντάγματος) και η ειδικότερη έκφρασή της, της συνεισφοράς των πολιτών στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους (άρθρο 4 παρ. 5 Συντάγματος), συχνά αγνοούνται, με αποτέλεσμα να απειλείται η απόλαυση ακόμα και του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας (άρθρο 17 Συντάγματος)».

Ακόμα, η Εταιρεία επισημαίνει ότι η ατελής εφαρμογή, στην πράξη, των επίμαχων συνταγματικών διατάξεων, «δυσχεραίνει ακόμη και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών (άρθρο 5 Συντάγματος) και προσβάλλει την αξία του ανθρώπου, που αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας (άρθρο 2 Συντάγματος)».

«Η υπολειτουργία του κοινωνικού κράτους δικαίου, που προβλέπει το Σύνταγμα (άρθρο 25 παρ.1 Συντάγματος) έχει φτάσει σε οριακό πλέον σημείο, απειλεί την κοινωνική συνοχή, αλλά και την ίδια τη Δημοκρατία στον τόπο μας» καταλήγει η ανακοίνωση.

Γιατί γυρίζουν συνεχώς γύρω από το κούρεμα καταθέσεων;

Μετά την επίσημη απάντηση που έδωσε ο αρμόδιος επίτροπος Χουακίν Αλμούνια, στην ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή, για κούρεμα καταθέσεων από το πρώτο ευρώ, με απόφαση της αντίστοιχης κυβέρνησης, ήρθε ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, για να επιβεβαιώσει ότι έχει ληφθεί η απόφαση για το κούρεμα των καταθέσεων.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα ethnos.gr  «Μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, μετά τον μαραθώνιο διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, ο Ολλανδός πολιτικός είπε ότι οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών έχουν καταλήξει στη βάση για μια συμφωνία για την εκκαθάριση τραπεζών και για το πώς θα μοιραστεί το κόστος. Η συμφωνία εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει με μια διαδικασία bail-in τύπου Κύπρου, στο πλαίσιο της οποίας οι μεγαλοκαταθέτες προβληματικών τραπεζών θα είναι αυτοί που θα καλούνται πρώτοι να στηρίξουν την τράπεζα».
Αν λοιπόν συνδυάσουμε την απάντηση Αλμούνια, με την εξαγγελθείσα, από τον Ντάισελμπλουμ, απόφαση των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, όπου δημιουργηθεί θέμα διάσωσης τραπεζών, τότε θα γίνει κούρεμα καταθέσεων και μάλιστα η αντίστοιχη κυβέρνηση μπορεί να κουρέψει τις καταθέσεις από το πρώτο ευρώ.
Βέβαια ο διοικητής της ΤτΕ κ. Προβόπουλος απέκλεισε κούρεμα καταθέσεων στην Ελλάδα στο «προβλεπτό μέλλον», ενώ ένα κυβερνητικό στέλεχος είπε ότι δεν είναι στις «προθέσεις» της κυβέρνησης το κούρεμα των καταθέσεων στην Ελλάδα. Όμως ποιο είναι αυτό το «προβλεπτό μέλλον» και τι θα γίνει αν η εντολή της τρόϊκας παρακάμψει τις «προθέσεις» της ελληνικής κυβέρνησης;
Σε κάθε περίπτωση, η συνεχής αυτή περιστροφή γύρω από το θέμα του κουρέματος των καταθέσεων, με πρωτοβουλία μάλιστα των απόλυτα αρμοδίων οργάνων της ΕΕ, μόνο καλό δεν κάνει στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και φυσικά καθόλου δεν βοηθά την όποια προσπάθεια ανάπτυξης. Που το πάνε άραγε;
Πέτρος  Χασάπης

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ… ΗΛΙΘΙΟΙ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Το πρώτο «καρναβάλι» της Χρυσής Αυγής με την «ευγενική χορηγία» των «μολυσματικών» μεγαλοκάναλων, ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος του Μιχαλολιάκου, (δηλώσεις όχι δικές μου αλλά του κ. Κακλαμάνη), περίπου πέντε μονάδες. Τώρα το καινούργιο καρναβάλι την ίδια ώρα που σκοτώνεται ότι έχει απομείνει από αυτή την χώρα και ο λαός της στήνεται στο εκτελεστικό απόσπασμα, είναι σίγουρο πως θα εκτινάξει στα ύψη τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, με  προοπτική να κάνει περίπατο στις προσεχείς δημοτικές και περιφερικές εκλογές. Το άγχος τους να σκεπάσουν και να κρύψουν κάτω από το χαλί όλα τα εγκλήματα τους, τους οδηγεί σε συνεχή ολισθήματα με ολέθριες όμως συνέπειες για την χώρα. Καρφωμένοι στις καρέκλες τους την σέρνουν από την  μια άβυσσο στην άλλη.

Αλήθεια τι έχει απομείνει από τα τρία χρόνια της «σωτήριας» επέμβασης τους ; Κατέστρεψαν την οικονομία, διέλυσαν την κοινωνία και την μετέτρεψαν σε αγέλη πληγωμένων προβάτων που ψάχνουν μάταια κάποιο καλό ποιμένα για να τα δώσει κάποιο ξεροκόμματο να επιβιώσουν όπως όπως. Και τώρα προχωρούν στο γενικό ξεπούλημα αυτής της προνομιακής χώρας με ένα από τα καλύτερα οικόπεδα παγκοσμίως, στους πατροπαράδοτους εχθρούς της και φτάνουν στο σημείο να δηλώνουν… υπερήφανοι για τα κατορθώματα τους. Αλλά και οι ποιμένες, αυτοί που έχουν από χρίσματος ταχτεί να υπηρετούν και να καθοδηγούν το ποίμνιο, αγρόν αγοράζουν. Την Κυριακή θα μας πουν, «Υπέρ του ευσεβούς ημών Έθνους και πάσης Αρχής και Εξουσίας εν αυτώ…». Ποιας εξουσίας ; Αυτής που πρόδωσε την χώρα, αυτή την εξουσία που η προδοσία της θα μείνει στην σύγχρονη ελληνική ιστορία σαν η πιο πονηρή και πιο άθλια προδοσία ; Που είναι οι πραγματικοί  ποιμένες που θα πρέπει να ξεσηκώνουν το ποίμνιο για να προασπίσουν την πατρίδα που εκείνο που διαθέτει σε αφθονία είναι οι ήρωες και οι μάρτυρες σε όλη την ιστορική της διαδρομή ; Πολλοί από αυτούς ήταν ρασοφόροι. Είναι δυνατόν να αναπέμπουμε ευχές για δοσίλογους και εγκληματίες ; Είναι δυνατόν να προσευχόμαστε για τις φορολογικές αρχές της κατεχόμενης χώρας μας, την ώρα που με μεθόδους ναζιστικής έμπνευσης, ποντικοτρώνε με ανικανοποίητη μνησικακία, όποιο περιουσιακό στοιχείο έχει απομείνει στο δύσμοιρο Έλληνα; Να προσευχόμαστε για τις αστυνομικές αρχές, που με περίσσια μοχθηρία, κακοποιούν και πνίγουν με χημικά και δηλητήρια, κάθε συγκέντρωση, και κάθε απλή διαμαρτυρία;

Κάποτε οι Έλληνες απλώναμε τα χέρια για να προσευχηθούμε στον Παντοδύναμο. Κάποτε οι Έλληνες σηκώναμε τα χέρια για να πανηγυρίσουμε μια νίκη της χώρας μας, μια επιτυχία του έθνους μας ή της εθνικής μας ομάδας. Σήμερα σηκώνουμε τα χέρια ικετεύοντας για μια… σακούλα τρόφιμα. Σήμερα σηκώνουμε τα χέρια για να ζεσταθούμε στον ήλιο όπως τραγουδούσε μια παλιά επιτυχία. Σήμερα οι Έλληνες είναι ένα απλωμένο χέρι που ζητά απεγνωσμένα βοήθεια. Οι Έλληνες που παγώνουν τα βραδιά χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς πετρέλαιο, είναι ο… κυρίαρχος λαός, είναι ο τυχερός λαός που ευτυχώς «σώθηκε» από τους νέους «εθνοσωτήρες». Αυτοί οι «εθνοσωτήρες» θυσιάζονται γι’ αυτόν τον λαό και φτάνουν  στο σημείο να ξεράνουν και το σκ… τους για να δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν στους «τυχερούς» τους ψηφοφόρους. «Δυστυχισμένοι» αιρετοί άρχοντες αυτής της χώρας. Ειλικρινά μας συγκινήσατε με το «μαρτύριο» σας να φτάνετε στο σημείο να ξεράνετε το σκ… σας για να… επιβιώσετε. Αλήθεια το «μαρτύριο» σας είναι πολύ συγκινητικό εκεί στον τελευταίο όροφο της ελληνικής βουλής που είναι το εστιατόριο του κοινοβουλίου και κάθε μεσημέρι περιδρομιάζετε τον αγλέουρα την ίδια ώρα που μαθήτριες ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάποιο φαγώσιμο. Πως μπορούν και κοιμούνται όλοι αυτοί οι «σωτήρες» τα βράδια ήσυχοι, χωρίς εφιάλτες, όταν κάθε πρωί θα ακούσεις ανθρώπους να κλαίνε παγωμένοι από απόγνωση και απελπισία ;

Αλλά δεν πειράζει. Για όλα φταίει το κόμμα των «θεατρικών παραστάσεων» και αφού βρήκαμε τον ένοχο, θα κοιμηθούμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα. Και η Ελλάδα θα κοιμηθεί τον ύπνο του «δικαίου προδότη». Αλήθεια Θεέ μου ως πότε θα αντέξουμε ;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Άμα δείτε «μονόστηλο» στα Μ.Μ.Ε για αυτή την πολύκροτη δίκη του χρηματιστηριου χέστε μας, αφού ο ηθικός αυτουργός είναι ο..Σημίτης…μούγκα.

Οι δημοσιογράφοι φωνάζουν εδώ και καιρό για το τι γίνεται με την υπόθεση του Χρηματιστηρίου, αλλά για την πολύκροτη δίκη δεν υπάρχει ούτε μονόστηλο. Εσείς γνωρίζετε ότι γίνετε;   

 Λοιπόν τώρα που έστω υποτυπωδώς  προχωρά το θέμα, εκείνοι δεν καλύπτουν ούτε λεπτό γιατί τα άρπαξαν χοντρά.  

Ποινές -σοκ λοιπόν για κορυφαίους επιχειρηματίες ζήτησε ο εισαγγελέας της έδρας του Ε' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών στη δική για την υπόθεση των μετοχών -φούσκα που ολοκληρώνεται μετά από διαδικασία 7 ολόκληρων μηνών. Ορισμένοι μάλιστα από τους κατηγορούμενους σε ένα κακόγουστο ρεσιτάλ εμφανίσθηκαν ως άποροι μικρό - συνταξιούχοι ή εγγεγραμμένοι στις λίστες ανέργων του ΟΑΕΔ. Υπάρχει και άπορος ο οποίος έχει ξενοδοχειακή μονάδα στην Πάρο και μετακινείται μόνο με.. Το προσωπικό του ελικόπτερο.

Μεταξύ των κατηγορουμένων, είναι βαριά ονόματα του επιχειρηματικού και οικονομικού γίγνεσθαι, όπως οι Παναγιώτης Κονταλέξης, χρηματιστής, Γεώργιος Μπατατούδης, μέτοχος της Ιντερσάτ, Παναγιώτης Πανούσης, μέτοχος της Αττικάτ, Κωνσταντίνος Στέγγος της Τεχνικής Ολυμπιακής, Δημήτριος Ράνιος, χρηματιστής, Ηλίας Μπογδάνος της Active Επενδυτικής, κ.ά.

Σήμερα 14 χρόνια ,μετά οι πολίτες που αποχώρησαν από το ΧΑΑ, αφού προηγουμένως έχασαν ολόκληρες περιουσίες, αποταμιεύσεις μιας ζωής και πολλά χρήματα που είχαν βάλει με κόπο στην άκρη, έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην ετυμηγορία των έμπειρων δικαστών του Τριμελούς Εφετείου κακουργημάτων Αθηνών.

 Μια υπόθεση που έχει καταγραφεί ως η πλέον αριστοτεχνική κομπίνα των τελευταίων δεκαετιών, με τελικό αποτέλεσμα την καταλήστευση των κόπων μιας ζωής εκατοντάδων χιλιάδων νεοελλήνων.

Για την υπόθεση του Χρηματιστηρίου έπειτα από πολύχρονες «περιπέτειες» η δικογραφία για τις χειραγωγούμενες μετοχές συγκεκριμένων εταιρειών που να έλαβαν μέρος στο αποκαλούμενο «πάρτι του Χρηματιστηρίου» το 1999 μετουσιώθηκε σε κατηγορητήριο για συνολικά 43 πρόσωπα.

Στο εδώλιο κάθονται γνωστοί χρηματιστές, ιδιοκτήτες εισηγμένων εταιρειών, εφοπλιστές και μεσάζοντες. Μεταξύ άλλων οι:

• Παναγιώτης Κονταλέξης χρηματιστής,
• Γεώργιος Μπατατούδης μέτοχος της Ιντερσάτ,
• Παναγιώτης Πανούσης μέτοχος της Αττικάτ,
• Κωνσταντίνος Στέγγος,
• Χρυσή Στέγγου,
• Στυλιανή Στέγγου (της Τεχνικής Ολυμπιακής),
• Σπυρίδωνας Τασόγλου της ομώνυμης εισηγμένης εταιρείας,
• Ηλίας Τσοτάκος χρηματιστής,
• Δημήτριος Ράνιος χρηματιστής,
• Ηλίας Μπογδάνος της Active Επενδυτικής,
• Ελένη Ζησιμοπούλου,
• Θεοφάνης Ράνιος (χρηματιστής),
• Ιωάννης Σφακιανάκης,
• Αγγελική Ζησιμοπούλου,
• Βασίλειος Μανιός (εφοπλιστής),
• Αναστασία Κολλάκη (σύζυγος εφοπλιστή),
• Παντελής - Ελευθέριος Κολλάκης (εφοπλιστής),
• Σταύρος Γαλανάκης,
• Ιωάννης Τσούρτης,
• Γεώργιος Στέγγος (Τεχνική Ολυμπιακή),
• Βαρβάρα Τσούρτη,
• Σταυρούλα - Μαρία Λακοπούλου,
• Ιορδάνης Αρζόγλου,
• Ζωή Στέγγου

Συνολικά 49 άτομα αντιμετωπίζουν κατά περίσταση αδικήματα όπως «απάτη, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, υπεξαίρεση και παραβίαση χρηματιστηριακής νομοθεσίας» καθώς και «άμεση συνέργεια» στα προηγούμενα.

 Αξιοσημείωτο είναι ότι στη δίκη που εισέρχεται πλέον στο στάδιο των αγορεύσεων των συνηγόρων  δεν παρίσταται πολιτική αγωγή. Το δικαστήριο δεν επέτρεψε ούτε στον Κωνσταντίνο  Αβραμίδη να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων, αν και κατέθεσε σχετικό αίτημα, ως εξαπατηθείς.

 Οι «49 » φέρονται ως οι μόνοι «ενορχηστρωτές» των όσων έλαβαν χώρα στον «ναό του χρήματος» το 1999, οι οποίοι με αρωγό πολιτικές, οικονομικές, αλλά και δημοσιογραφικές «δυνάμεις» που διαφήμιζαν το «σύγχρονο όνειρο», κατάφεραν -κατά την κατηγορία- να εξαπατήσουν το ευρύ επενδυτικό κοινό, δημιουργώντας τότε παραπλανητική εικόνα για την πορεία των μετοχών, την τιμή και την εμπορευσιμότητα τους. Και αυτό γιατί οι όποιες πολιτικές ευθύνες δεν εντοπίστηκαν ποτέ, παρά τις δημόσιες δηλώσεις κορυφαίων τότε υπουργών της κυβέρνησης Σημίτη για στήριξη του χρηματιστηριακού δείκτη και για μελλοντική θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Η δικογραφία με τις μετοχές-«φούσκες» βρίσκονταν αρχικά στα χέρια της πρώην ανακρίτριας Κωνσταντίνας Μπουρμπούλια, η οποία όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων είχε ευνοήσει ορισμένους κατηγορουμένους στην υπόθεση. Μάλιστα, για τους χειρισμούς στην υπόθεση του Χρηματιστηρίου, η πρώην ανακρίτρια καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Η Κ. Μπουρμπούλια κρίθηκε ένοχη για κατάχρηση εξουσίας και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η πρώην ανακρίτρια δωροδοκήθηκε προκειμένου να μην ασκήσει δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των υπευθύνων της εταιρείας Σ. ΣΙΓΑΛΑΣ ΑΤΕ, που φέρονται να εξαπάτησαν την περίοδο 1999-2000 χιλιάδες επενδυτές του Χρηματιστηρίου, αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη. Για την ίδια υπόθεση δικαστήριο επέβαλε ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα σε ακόμη δέκα άτομα, μεταξύ των οποίων οι επιχειρηματίες Τρύφων Αποστολόπουλος και Παναγιώτης Πανούσης.
Η αποκάλυψη αυτή, ότι δηλαδή η ανακρίτρια χρηματιζόταν για να μην προφυλακίσει κατηγορουμένους για τις μετοχές-«φούσκες», έδωσε και το έναυσμα για την επανεξέταση της υπόθεσης. Ο εισαγγελέας Χαράλαμπος Λακαφώσης είχε ζητήσει την επανεξέταση κάποιων υποθέσεων για τις «φούσκες» τής (τότε) Σοφοκλέους και ύστερα από πρότασή του παραπέμφθηκαν αρχικά σε δίκη 67 άτομα, τα οποία στη συνέχεια έφτασαν με το εφετειακό βούλευμα που εκδόθηκε στα 52.

alithiastofos.blogspot.com