Βέτο στα εκλογικά σενάρια και σε πιθανές συνεργασίες Παπανδρέου με Σαμαρά έχουν θέσει οι Γερμανοί, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες δυτικών κύκλων, γράφει η “Ελευθεροτυπία”.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου, που «δίνει εξετάσεις» στο Βερολίνο, είναι προφανές ότι συμμορφώνεται στις γερμανικές επιθυμίες και δεν έχει πρόθεση αποκλίσεων, γιατί αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει άλλη επιλογή.
Οι Γερμανοί, οι οποίοι δεν έχουν τις δομές αυτοκρατορικής δύναμης, ούτε και τις προσλαμβάνουσες των Αμερικανών, εξεπλάγησαν τον περασμένο Ιούνιο από τα «καμώματα» Παπανδρέου και πίστεψαν προς στιγμήν ότι «εννοούσε αυτά που έλεγε» περί κυβερνητικών συνεργασιών και ενδεχόμενων εκλογών και τους «άναψαν τα λαμπάκια» μπροστά σ’ αυτό το ενδεχόμενο.
Δεν αντελήφθησαν απαραίτητα ότι οι κινήσεις Παπανδρέου αποτελούσαν «επινόημα και πολιτική μανούβρα», για να ξεφύγει από το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει, και πίστεψαν πως ενδεχομένως να ‘ναι ειλικρινής στις προθέσεις του που, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αποτελούσαν γι’ αυτούς ανεπιθύμητες εξελίξεις.
Έτσι, κατά τις υπάρχουσες πληροφορίες, διεμήνυσαν στον Έλληνα πρωθυπουργό, κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και με ποικίλους διαύλους, ότι κάτω από τις συνθήκες της εποχής και του δυσβάσταχτου πολιτικού κόστους στην κοινή τους γνώμη, τον «συμβουλεύουν» ν’ αποφύγει κάθε εκλογικό ενδεχόμενο.
Επιπλέον τού κατέστησαν σαφές πως αντιτίθενται στην προβληθείσα προοπτική συγκυβέρνησης με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, τον οποίον μάλιστα «περιέλουσαν» αρκούντως, τόσο σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους όσο και μέσω του ελεγχόμενου από επιχειρηματικά συμφέροντα γερμανικού Τύπου (22 Ιουνίου), για να καταγράψουν τη δυσφορία τους για τη στάση του αρχηγού της Ν.Δ.
Όπως λέγεται από δυτικές πηγές στις Βρυξέλλες, ο τρόπος με τον οποίο μιλά η Καγκελαρία για τον Σαμαρά είναι απίστευτος και απαράδεκτος, αλλά εκείνο που είναι εξίσου απαράδεκτο, για τους ίδιους κύκλους, φέρεται να είναι το γεγονός ότι σ’ αυτό συμπαρασύρεται και ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος – διαπράττοντας ένα σοβαρό ολίσθημα- μιλάει κατά απαράδεκτο τρόπο στο εξωτερικό για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον εκπρόσωπο, δηλαδή, ενός εκ των βασικών θεσμικών παραγόντων του πολιτικού συστήματος, επιχειρηματολογώντας πως, λόγω της έλλειψης πολιτικής συμπαράστασης εκ μέρους του Σαμαρά, δεν μπορεί να προχωρήσει στις απαιτούμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Στο ίδιο ατόπημα υποπίπτει συστηματικά και ο «δοτός» ΥΠΕΞ Σταύρος Λαμπρινίδης, ο οποίος με κάθε ευκαιρία στην Ευρώπη αναφέρεται σκαιότατα για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανταγωνιζόμενος πολλές φορές τους συνομιλητές του στο «λούσιμο» του αρχηγού της Ν.Δ., ιδιαίτερα όταν διαπιστώνει ότι αυτοί συμμερίζονται τις απόψεις του και του δίνουν πρόσφορο έδαφος προς πολιτική εκμετάλλευση.
Πέραν της οποιασδήποτε εσωτερικής αντιπαλότητας των δύο κομμάτων, επί του προκειμένου, η σημασία και σοβαρότητα του παραπτώματος των κυβερνητικών αξιωματούχων έγκειται στο γεγονός ότι με τον τρόπο τους απαξιώνουν ένα θεσμικό αντίβαρο και αφήνουν τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους να συμπεραίνουν ότι η βασική προτεραιότητα του κ. Παπανδρέου είναι το πώς αυτός θα επιπλεύσει πολιτικά και, κατά την ερμηνεία τους, δεν διατίθεται να κάνει πράγματα με τα οποία «θα τους μπει στη μύτη».
….Είναι ενδιαφέρον ότι οι Γερμανοί λέγεται ότι υπέδειξαν στον κ. Παπανδρέου και τον ακριβή χρόνο των εκλογών και, μη επιδεχόμενοι αμφισβήτηση, του είπαν να μην προσφύγει στις κάλπες πριν από το ’13, ούτως ώστε αυτές να συμπέσουν με τις γερμανικές εκλογές και έτσι να μην υπάρξουν πρόσθετες εκπλήξεις και αναταράξεις στο γερμανικό προεκλογικό τοπίο από περαιτέρω τρανταγμούς, λόγω της αστάθειας στην ελληνική οικονομία από τις πρόσθετες ανάγκες της.
Μάλιστα το Βερολίνο φέρεται διατεθειμένο να «δώσει κάτι» στον κ. Παπανδρέου, όταν έλθει εκείνη η εποχή, για να τον βοηθήσει πολιτικά, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που αυτός φέρεται να έχει δώσει στην καγκελάριο Μέρκελ, όπως λέγεται εγκύρως.
Ενδιαφέρον βέβαια παρουσιάζει το γεγονός της προσέγγισης Παπανδρέου εκ μέρους των Γερμανών, οι οποίοι αρχικά και για αρκετό διάστημα ήταν εξαιρετικά προσεκτικοί μαζί του, λόγω της εντύπωσης που υπήρχε ότι αυτός είναι «δεμένος στο αμερικανικό άρμα», που κατά την ερμηνεία τους σήμαινε ότι ήταν «ενταγμένος μέσα στο αμερικανικό παιχνίδι υπονόμευσης της ευρωζώνης».
Συμπληρωματικά προς αυτό (σ.σ. κατά τις αμερικανικές προσλαμβάνουσες), οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να κατανοήσουν και την προσέγγιση Παπανδρέου με τον Σαρκοζί, δεδομένου ότι διατηρούσαν κάποιες αμφιβολίες για το Γάλλο πρόεδρο σε θέματα ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Τους τελευταίους μήνες, οι εντυπώσεις αυτές φέρεται να διαλύθηκαν εκ μέρους των Γερμανών, οι οποίοι λέγεται πως «τεστάρισαν» τον Ελληνα πρωθυπουργό και συμπέραναν ότι αυτός «δεν είναι ικανός να προκαλέσει ζημιά στην ευρωζώνη» και έτσι αποφάσισαν πως δεν θέλουν «ν’ αλλάξουν άλογο».
Κατά την αξιόλογησή τους, «οι “μοχλοί” που αυτός έχει στα χέρια του δεν αποτελούν αξιόπιστη απειλή» για τα συμφέροντά τους, γιατί από τις συνομιλίες μαζί του διαπίστωσαν πως ο κ. Παπανδρέου «ανακατεύεται υπερβολικά σε πράγματα πέραν των δυνατοτήτων του και του βεληνεκούς της χώρας του, και κατά τεκμήριο είναι περισσότερο διακοσμητικός».
Το ’13 και ο ESM
Τώρα, σε ό,τι αφορά το «καρότο» που οι Γερμανοί κρεμούν μπροστά από τη μύτη του κ. Παπανδρέου, είναι άγνωστο και ασαφές επί του παρόντος τι μπορεί να έχουν υπ’ όψιν τους να δώσουν ως «αντάλλαγμα» στον Ελληνα πρωθυπουργό και, όπως εκτιμάται, είναι τελείως ανοικτό.
Τα απαγορευτικά μηνύματα για… «προεκλογικό απόπλου» ήταν έντονα από την άνοιξη και μετά, εντάθηκαν την περίοδο του Ιουνίου και αποκορυφώθηκαν σε πρόσφατες επικοινωνίες.
Κάθε φορά που ο κ. Παπανδρέου διαψεύδει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο εκλογών, όπως και την προοπτική συνεργασίας του με τον κ. Σαμαρά, απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους Γερμανούς, επιθυμώντας να τους διαβεβαιώσει και να τους καθησυχάσει για την τήρηση των συμφωνηθέντων, εκτιμάται εγκύρως.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι προφανές ότι οι Γερμανοί, για την αποφυγή αναταράξεων στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, έχουν βάλει την Ελλάδα διασωληνωμένη στην εντατική (life support) μέχρι το ’13, οπότε με την έναρξη λειτουργίας του μόνιμου μηχανισμού διάσωσης (ESM) να φτάσει στην πτώχευση ελεγχόμενα, όπως εξάλλου υποδηλώνουν και οι πρόσφατες δηλώσεις Μέρκελ.
Τότε, βέβαια, οι Ελληνες πολιτικοί, σε νέο ρόλο, θ’ αρχίσουν να διαγκωνίζονται για να γίνουν μεταπράτες των γερμανικών συμφερόντων.
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=310378
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου