Γράφει ο Χρήστος Λ.
Μας πιπιλούσαν το μυαλό ή μνημόνιο ή χρεοκοπία.Και χθές με το Eurogroup φάνηκε το ψέμα τους.Ούτε ένα ευρώ δεν θα έρθει στην Ελλάδα και στην ελληνική οικονομία.
Για να δούμε ποιός κέρδισε και ποιός έχασε απο τη νέα δανειακή σύμβαση:Κέρδισαν:Οι πιστωτές μας και οι τράπεζες γιατί γλυτώσαν την χρεοκοπία. Δεν μπορούμε να κηρύξουμε εξωτερική στάση πληρωμών, έστω και να θέλουμε.Με την ίδρυση του ειδικού λογαριασμού , όλα τα λεφτά του δανείου ,θα πηγαίνουν αποκλειστικά και κατά προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανειστών μας.Δηλαδή εμείς θα ζούμε, θα πληρώνουμε , μισθούς και συντάξεις , δαπάνες κτλ, αποκλειστικά με τις δικές μας δυνάμεις και έσοδα.Άν δεν μας φτάνουν τα λεφτά , τότε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα φορολόγηση, νέα μέτρα.Δηλαδή,μια εσωτερική χρεοκοπία. Αυτό δεν θα κάναμε και αν είχαμε κηρύξει εξωτερική στάση πληρωμών?Θα ζούσαμε αποκλειστικά με τις δικές μας δυνάμεις.Δηλαδή ζούμε, μόνο εμείς ,τις συνέπειες της χρεοκοπίας, με σωσμένες και πληρωμένες τις τράπεζες. Καλό κόλπο..PSI:Λένε ότι θα ελαφρύνει το δημόσιο χρέος κατά 100 δις.Αυτό θα το δούμε, γιατί για να φτάσουν στο 100% της συμμετοχής των ιδιωτών , θα πρέπει να τους υποχρεώσουν, οπότε χάνεται ο εθελοντικός χαρακτήρας και άρα οι οίκοι αξιολόγησης θα μας κηρύξουν και επισήμως σε χρεοκοπία και θα πληρωθούν τα CDS.Άρα άνθρακες, ο θησαυρός για την Ελλάδα..Αλλά και αυτό να γίνει, οι τράπεζες ίσως χάνουν, άν χάνουν (λόγω της ασφάλισης των ομολόγων τους με τα CDS, με τα κέρδη από τα επιτόκια των νέων ομολόγων που θα υπογραφούν), ένα πολύ μικρό μέρος απο τα κέρδη τους. Είναι σαν η τράπεζα να σου παρατείνει το χρόνο αποπληρωμής του δανείου σου.Απαλύνεται το χρέος σου προσωρινά, αλλά η τράπεζα κερδίζει απο τους παραπάνω τόκους που θα εισπράξει.Για αυτό δεν τους βγαίνει το νούμερο της μείωσης του δημοσίου χρέους το 2020, και μια λένε 129%, μια λένε 121%.Γιατί δεν υπολογίζουν το δημόσιο χρέος το 2040, που θα λήγουν τα νέα ομόλογα που θα υπογραφούν?Μήπως δεν τους συμφέρει?
Και με τι όρους ,για την Ελλάδα, για τον λαό της , για την ανεξαρτησία της , για τον δημόσιο πλούτο της , έγινε αυτή η δήθεν ελάφρυνση του χρέους. Μήπως είναι πολύ ακριβό το τίμημα?..Mήπως οι όροι ακυρώνουν το σκοπό του δανείου, που υποτίθεται είναι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας?Η Ελλάδα ”κέρδισε”:
Την εσωτερική χρεοκοπία του λαού της.
Την μόνιμη επιτροπεία.
Το αγγλικό δίκαιο, υπέρ του δανειστή
Την υποθήκευση του δημόσιου (βλέπε πετρέλαια,φ.αέριο,κτλ) και ιδιωτικού της πλούτου.
Την δολοφονία της δημοκρατίας της(όποιο κόμμα ή συνασπισμός προκύπτει από τις εκλογές, θα δεσμεύεται από τη διεθνή σύμβαση του μνημονίου).Άρα ποιό νόημα έχουν οι εκλογές..?
Την απώλεια της κυριαρχίας της.
Την απώλεια της εθνικής της αξιοπρέπειας
Δηλαδή , την απώλεια της προοπτικής της.Και όλα αυτά , με τί αντάλλαγμα:To ξεπλήρωμα των δανειστών μας.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να είχαμε κηρύξει εξωτερική στάση πληρωμών, έχοντας διατηρήσει όλα τα προνόμια που θα μας έδινε η εθνική μας κυριαρχία, η εκμετάλλευση του δημόσιου πλούτου, το διεθνές και ελληνικό δίκαιο, ο έλεγχος των οικονομικών μας, στοιχεία που θα μας εξασφάλιζαν το σημαντικότερο:την προοπτική και την ελπίδα. Στην καθημερινότητα μας ,δεν θα υπήρχε καμμία διαφορά .Θα δυσκολευόμασταν για λίγα χρόνια(2-3) , αλλά μετά θα υπήρχε ανάπτυξη.(βλέπε ίστορικά όλες τις πορείες των κρατών που κήρυξαν πτώχευση), ενώ τώρα δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα εξόδου από την κρίση.(κάτι ψέλλισαν για 8 χρόνια λιτότητας και βλέπουμε..), ούτε μια λέξη για ανάπτυξη.Ρήτρα εφαρμογής των όρων τους βάλανε, ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή δεν βάλανε. Δεν νοιάζονται για την ανάπτυξη, νοιάζονται για την πληρωμή των τραπεζών και μόνο.
Τώρα μάλιστα, μετά την υποθήκευση του δημόσιου πλούτου, θα τους συμφέρει κιόλας να μας χρεοκοπήσουν, όταν αυτοί το κρίνουν σκόπιμο.
Το ”ελληνικό” πολιτικό σύστημα ,όλο αυτό τον καιρό της τεχνητής κρίσης δανεισμού, έκανε και κάνει μια συνειδητή επιλογή:Aντί να προστατέψουν τον ελληνικό λαό και την εθνική μας κυριαρχία , όπως έχουν ορκιστεί, επέλεξαν να προστατεύσουν τις τράπεζες,τις πολυεθνικές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Η απόφαση είναι δική μας..
Και με τι όρους ,για την Ελλάδα, για τον λαό της , για την ανεξαρτησία της , για τον δημόσιο πλούτο της , έγινε αυτή η δήθεν ελάφρυνση του χρέους. Μήπως είναι πολύ ακριβό το τίμημα?..Mήπως οι όροι ακυρώνουν το σκοπό του δανείου, που υποτίθεται είναι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας?
Την εσωτερική χρεοκοπία του λαού της.
Την μόνιμη επιτροπεία.
Το αγγλικό δίκαιο, υπέρ του δανειστή
Την υποθήκευση του δημόσιου (βλέπε πετρέλαια,φ.αέριο,κτλ) και ιδιωτικού της πλούτου.
Την δολοφονία της δημοκρατίας της(όποιο κόμμα ή συνασπισμός προκύπτει από τις εκλογές, θα δεσμεύεται από τη διεθνή σύμβαση του μνημονίου).Άρα ποιό νόημα έχουν οι εκλογές..?
Την απώλεια της κυριαρχίας της.
Την απώλεια της εθνικής της αξιοπρέπειας
Δηλαδή , την απώλεια της προοπτικής της.
Μήπως θα ήταν καλύτερα να είχαμε κηρύξει εξωτερική στάση πληρωμών, έχοντας διατηρήσει όλα τα προνόμια που θα μας έδινε η εθνική μας κυριαρχία, η εκμετάλλευση του δημόσιου πλούτου, το διεθνές και ελληνικό δίκαιο, ο έλεγχος των οικονομικών μας, στοιχεία που θα μας εξασφάλιζαν το σημαντικότερο:την προοπτική και την ελπίδα. Στην καθημερινότητα μας ,δεν θα υπήρχε καμμία διαφορά .Θα δυσκολευόμασταν για λίγα χρόνια(2-3) , αλλά μετά θα υπήρχε ανάπτυξη.(βλέπε ίστορικά όλες τις πορείες των κρατών που κήρυξαν πτώχευση), ενώ τώρα δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα εξόδου από την κρίση.(κάτι ψέλλισαν για 8 χρόνια λιτότητας και βλέπουμε..), ούτε μια λέξη για ανάπτυξη.Ρήτρα εφαρμογής των όρων τους βάλανε, ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή δεν βάλανε. Δεν νοιάζονται για την ανάπτυξη, νοιάζονται για την πληρωμή των τραπεζών και μόνο.
Τώρα μάλιστα, μετά την υποθήκευση του δημόσιου πλούτου, θα τους συμφέρει κιόλας να μας χρεοκοπήσουν, όταν αυτοί το κρίνουν σκόπιμο.
Το ”ελληνικό” πολιτικό σύστημα ,όλο αυτό τον καιρό της τεχνητής κρίσης δανεισμού, έκανε και κάνει μια συνειδητή επιλογή:Aντί να προστατέψουν τον ελληνικό λαό και την εθνική μας κυριαρχία , όπως έχουν ορκιστεί, επέλεξαν να προστατεύσουν τις τράπεζες,τις πολυεθνικές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Η απόφαση είναι δική μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου