Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Μόνοι στο πέλαγος....

Μόλις άκουσα την Κυριακή το μεσημέρι από τον Πρωθυπουργό μας ότι λίγη ώρα μετά τη συνέντευξη Τύπου θα βρισκόταν στο Όσλο της Νορβηγίας θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο, με όσο πρέπει πικρό για τις ημέρες που ζούμε χιούμορ. 

Οι επιβάτες ενός αεροπλάνου, που πετάει σε μεγάλο ύψος επάνω από τη θάλασσα, ήδη αρκετά ταραγμένοι από κάποιους ανησυχητικούς θορύβους μέσα στο αεροπλάνο ακούνε από το μεγάφωνο μια φωνή: «Αγαπητοί επιβάτες, σας μιλάει ο πιλότος του αεροπλάνου.
Προσέξτε τι θα σας πω. Αν κάνετε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά από το αριστερά παράθυρα του αεροσκάφους θα δείτε ότι ο κινητήρας έχει πάρει φωτιά. Και αν κοιτάξετε και προς το δεξί φτερό θα διαπιστώσετε ότι ούτε κι εκεί ο κινητήρας δουλεύει πλέον.
Τέλος, αν κοιτάξετε διαγώνια εμπρός και κάτω, στη θάλασσα, θα δείτε μια κίτρινη κουκίδα στην επιφάνειά της. Είναι μια μικρή λαστιχένια βάρκα και από εκεί σας μιλάω εγώ αυτή τη στιγμή. Ψυχραιμία!


Την ίδια στιγμή που πολλοί Έλληνες τρομαγμένοι για άλλη μια φορά, Κυριακή μεσημέρι, σχημάτιζαν τις πρώτες ουρές στα πρατήρια βενζίνης οι δεκάδες, πλέον, Υπουργοί και Υφυπουργοί που όπως υπολογίστηκε θα επιβαρύνουν μαζί με τους απαραίτητους παρατρεχάμενους, τον Προϋπολογισμό με 11 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο, καθόταν και παρακολουθούσαν τις ερωτήσεις και απαντήσεις σαν να μην έτρεχε τίποτα λίγο πιο έξω από το Μέγαρο. 

Άσε τους οδηγούς των φορτηγών, βλέπουμε από Δευτέρα, μπορεί και από την Τρίτη, ποιός ξέρει.
Δεν πειράζει που έχουμε ανακοινώσει ότι αρχίζουν τη Δευτέρα οι εγγραφές στα Ανώτατα Ιδρύματα αλλά το Υπουργείο δεν έχει στείλει ακόμη και σήμερα(!!!) τα απαραίτητα χαρτιά πρόσβασης στα σχολεία, που χωρίς αυτά δεν μπορούν να ξεκινήσουν να πάνε να εγγραφούν, μερικά και σε μακρινές σε σχέση με το σπίτι τους πόλεις.

Όσο για τον περιορισμό της τιμής της βενζίνης ήταν η πρώτη γκάφα του καινούριου και βιαστικού Υπουργού, που αφού τα έκανε μια ομορφιά στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τώρα νομίζει ότι μπορεί να διατάζει και τις τιμές να κάθονται προσοχή.
Αντί να ενημερωθεί για τον μηχανισμό τιμών στα Διυλιστήρια και να συνεργαστεί με τον Υπουργό των φορτηγών, καθησυχάζοντας την αγορά μόνο με την εφαρμογή των νόμων.

Όλοι γενικά έπρεπε να είναι κάπου αλλού και να δουλεύουν, ας ήταν Κυριακή και όχι να γεμίζουν τις καρέκλες με τη νοοτροπία του μην αναβάλεις για αύριο ότι μπορείς να αφήσεις για μεθαύριο.
Μόνο ένας, ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού μπορούσε χωρίς να μας στενοχωρεί αυτό, να είναι στη συνέντευξη. Έτσι κι αλλιώς στο Υπουργείο δεν κάνει τίποτα, στη συνέντευξη τουλάχιστον συνέβαλε στο να μην φαίνεται «τρύπα» καθώς η τηλεοπτική κάμερα αργόσχολα και άσκοπα στρεφόταν κάθε τόσο και προς εκεί.
  
Αυτό ήταν για εμένα το συμπέρασμα από την Κυριακή. Είμαστε μόνοι και πρέπει να βρούμε τη λύση για την επιβίωσή μας με το δικό μας μυαλό. Άλλος φεύγοντας και άλλοι δημιουργώντας μικρές αυτόνομες ομάδες που θα διδάσκουν ο ένας τα παιδιά του άλλου, θα βοηθούν σε δουλειές ο ένας τον άλλον και θα μένουν όσο γίνεται πιο μακριά από το Κράτος.

Τέλος, η ιστορία με το αεροπλάνο έχει και μια μικρή (ελληνική) συνέχεια.
Τη βάρκα του πιλότου έχουν πλησιάσει οι βάρκες των δημοσιογράφων αλλά αυτοί περιορίζονται να ρωτούν πώς αισθάνεται ο πιλότος και άλλα τέτοια εύκολα, λες και βρισκόταν σε κρουαζιέρα, αλλά δεν φαινόταν να ενδιαφέρονται για το τι θ’ απογίνουν οι δυστυχείς επιβάτες του αεροπλάνου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου