του Μιχάλη Ιγνατίου
Η σύγκρουση Ρωσίας – Δύσης για την Ουκρανία δεν θα σημάνει και την έναρξη του νέου «Ψυχρού Πολέμου», όσο κι αν υποστηρίζουν το αντίθετο ακόμα και σοβαροί αναλυτές στις ΗΠΑ, οι οποίοι περισσότερο ερεθίζονται με την ιδέα, παρά πιστεύουν ότι η Ουάσιγκτον και η Μόσχα θα επιστρέψουν στη δεκαετία του ’60.
Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Βλαντιμίρ Πουτιν επιλέγουν να συνομιλούν για 90 λεπτά -και όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές γίνονταν διευθετήσεις για να μιλήσουν ξανά-, αυτό δείχνει πως θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια που έχουν και θα αναζητήσουν εύσχημους τρόπους για να ξεπεράσουν την κρίση, αν και η αμοιβαία υποχώρηση θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να επιτευχθεί.
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας δεν μπορεί να απωλέσει την Ουκρανία ως χώρα-δορυφόρο, αν και περισσότερο τον ενδιαφέρει η Κριμαία, και οπωσδήποτε ο κ. Ομπάμα το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Από την άλλη πλευρά, επιβάλλοντας την επιρροή της στο Κίεβο η Αμερική θα έχει σχηματίσει τόξο που «πνίγει» τη Μόσχα, η οποία δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψει. Ο κ. Πουτιν ούτε Γκορμπατσόφ είναι ούτε Γέλτσιν. Είναι ένας καλά εκπαιδευμένος πρώην πράκτορας, με αντιαμερικανικές «αρχές», που ηγείται μιας μεγάλης χώρας, όπου οι αντίθετοι φιμώνονται.
Έχοντας στην κατοχή του τα έγγραφα του Έντουαρντ Σνόουντεν, θα μπορούσε να εκβιάσει την Αμερική. Και ο λόγος που δεν το πράττει -όσο κι αν αυτό προκαλεί κατάπληξη- έχει να κάνει ακριβώς με το γεγονός ότι πέρασε από τις μυστικές υπηρεσίες. Ο Ρώσος Πρόεδρος επέλεξε να συγκρούεται στο πολιτικό και το διπλωματικό πεδίο, διότι μόνο έτσι θα αναβιώσει την υπερδύναμη ΕΣΣΔ. Ενώ ανδρώθηκε επί κομουνισμού, η πίστη του στην Ορθοδοξία τον εντάσσει αυτόματα στο στρατόπεδο των αντικομουνιστών, διότι η Εκκλησία δεν πίστεψε ποτέ στον κομουνισμό και τον θεώρησε εχθρό της.
Στοχευμένες κινήσεις
Ο κ. Πουτιν δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να απωλέσει την Κριμαία, και πιστεύει ότι έχοντας τον έλεγχο στη χερσόνησο στην ουσία ελέγχει -έστω και με δυσκολία- και την Ουκρανία, την οποία δεν θα χάσει διότι γνωρίζει πως θα ηττηθεί στο γενικότερο γεωπολιτικό παιχνίδι. Ως παλιός πράκτορας, ο Ρώσος Πρόεδρος κάνει πολύ στοχευμένες κινήσεις. Οι Αμερικανοί πρώην συνάδελφοι του με τρόμο ανακάλυψαν την περασμένη Παρασκευή το πρωί ότι όλη η πληροφόρηση που έδωσαν στο Λευκό Οίκο δεν ίσχυε, αφού ο κ. Πουτιν και δυναμικά αντέδρασε και επίσης, μέχρις ότου τον πάρουν είδηση, είχε πάρει τον απόλυτο έλεγχο της Κριμαίας. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας πιστεύει πως δεν επιτρέπεται να χάσει, κι αυτό τον καθιστά πιο επικίνδυνο.
Ο Αμερικανός ομόλογος του βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να έχει πέσει στην παγίδα του Πουτιν, ο οποίος θα μπορούσε να τον τραυματίσει πολιτικά και διπλωματικά. Η Αμερική έχασε το στρατιωτικό πλεονέκτημα, διότι ο κ. Ομπάμα σιχαίνεται τους πολέμους και επίσης η Ουκρανία είναι… μακριά. Αντιμετωπίζει και ένα πρόβλημα, που έχει να κάνει με τους νέους ηγέτες της χώρας. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ακραίοι εθνικιστές και θιασώτες του ναζισμού και αυτή η βασική λεπτομέρεια ενοχλεί αφάνταστα τους ψηφοφόρους του πρώτου Αφροαμερικανού Προέδρου των ΗΠΑ.
Ο κ. Ομπάμα δεν έχει κανένα λόγο να συντάσσεται με τους ακροδεξιούς εθνικιστές και πρέπει να προσέξει πολύ, διότι ο χρόνος θα δείξει ότι οι κύκλοι αυτοί χρησιμοποιούν την Αμερική για τη δική τους ατζέντα. Εάν δε προκαλέσουν μεγαλύτερο αιματοκύλισμα, η ευθύνη θα πέσει στις πλάτες του Αμερικανού ηγέτη.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Βλαντιμίρ Πουτιν επιλέγουν να συνομιλούν για 90 λεπτά -και όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές γίνονταν διευθετήσεις για να μιλήσουν ξανά-, αυτό δείχνει πως θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια που έχουν και θα αναζητήσουν εύσχημους τρόπους για να ξεπεράσουν την κρίση, αν και η αμοιβαία υποχώρηση θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να επιτευχθεί.
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας δεν μπορεί να απωλέσει την Ουκρανία ως χώρα-δορυφόρο, αν και περισσότερο τον ενδιαφέρει η Κριμαία, και οπωσδήποτε ο κ. Ομπάμα το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Από την άλλη πλευρά, επιβάλλοντας την επιρροή της στο Κίεβο η Αμερική θα έχει σχηματίσει τόξο που «πνίγει» τη Μόσχα, η οποία δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψει. Ο κ. Πουτιν ούτε Γκορμπατσόφ είναι ούτε Γέλτσιν. Είναι ένας καλά εκπαιδευμένος πρώην πράκτορας, με αντιαμερικανικές «αρχές», που ηγείται μιας μεγάλης χώρας, όπου οι αντίθετοι φιμώνονται.
Έχοντας στην κατοχή του τα έγγραφα του Έντουαρντ Σνόουντεν, θα μπορούσε να εκβιάσει την Αμερική. Και ο λόγος που δεν το πράττει -όσο κι αν αυτό προκαλεί κατάπληξη- έχει να κάνει ακριβώς με το γεγονός ότι πέρασε από τις μυστικές υπηρεσίες. Ο Ρώσος Πρόεδρος επέλεξε να συγκρούεται στο πολιτικό και το διπλωματικό πεδίο, διότι μόνο έτσι θα αναβιώσει την υπερδύναμη ΕΣΣΔ. Ενώ ανδρώθηκε επί κομουνισμού, η πίστη του στην Ορθοδοξία τον εντάσσει αυτόματα στο στρατόπεδο των αντικομουνιστών, διότι η Εκκλησία δεν πίστεψε ποτέ στον κομουνισμό και τον θεώρησε εχθρό της.
Στοχευμένες κινήσεις
Ο κ. Πουτιν δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να απωλέσει την Κριμαία, και πιστεύει ότι έχοντας τον έλεγχο στη χερσόνησο στην ουσία ελέγχει -έστω και με δυσκολία- και την Ουκρανία, την οποία δεν θα χάσει διότι γνωρίζει πως θα ηττηθεί στο γενικότερο γεωπολιτικό παιχνίδι. Ως παλιός πράκτορας, ο Ρώσος Πρόεδρος κάνει πολύ στοχευμένες κινήσεις. Οι Αμερικανοί πρώην συνάδελφοι του με τρόμο ανακάλυψαν την περασμένη Παρασκευή το πρωί ότι όλη η πληροφόρηση που έδωσαν στο Λευκό Οίκο δεν ίσχυε, αφού ο κ. Πουτιν και δυναμικά αντέδρασε και επίσης, μέχρις ότου τον πάρουν είδηση, είχε πάρει τον απόλυτο έλεγχο της Κριμαίας. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας πιστεύει πως δεν επιτρέπεται να χάσει, κι αυτό τον καθιστά πιο επικίνδυνο.
Ο Αμερικανός ομόλογος του βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να έχει πέσει στην παγίδα του Πουτιν, ο οποίος θα μπορούσε να τον τραυματίσει πολιτικά και διπλωματικά. Η Αμερική έχασε το στρατιωτικό πλεονέκτημα, διότι ο κ. Ομπάμα σιχαίνεται τους πολέμους και επίσης η Ουκρανία είναι… μακριά. Αντιμετωπίζει και ένα πρόβλημα, που έχει να κάνει με τους νέους ηγέτες της χώρας. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ακραίοι εθνικιστές και θιασώτες του ναζισμού και αυτή η βασική λεπτομέρεια ενοχλεί αφάνταστα τους ψηφοφόρους του πρώτου Αφροαμερικανού Προέδρου των ΗΠΑ.
Ο κ. Ομπάμα δεν έχει κανένα λόγο να συντάσσεται με τους ακροδεξιούς εθνικιστές και πρέπει να προσέξει πολύ, διότι ο χρόνος θα δείξει ότι οι κύκλοι αυτοί χρησιμοποιούν την Αμερική για τη δική τους ατζέντα. Εάν δε προκαλέσουν μεγαλύτερο αιματοκύλισμα, η ευθύνη θα πέσει στις πλάτες του Αμερικανού ηγέτη.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου