Τα μεγάλα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, σκάνδαλα πολλά εκ των οποίων παραμένουν χωρίς να έχουν διερευνηθεί και χωρίς βέβαια να αποδοθούν οι ευθύνες από τη Δικαιοσύνη σε εκείνους που πρωταγωνίστησαν σε αυτά έρχονται ξανά στο προσκήνιο μετά την καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος του πρώην βουλευτή της ΝΔ και δημάρχου Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.
Αυτό γιατί ο Β.Παπαγεωργόπουλος είναι ο πρώτος πολιτικός που καταδικάζεται με την ανώτατη των ποινών αυτή της ισόβιας κάθειρξης για την κατάχρηση δημόσιου χρήματος. Μοιραία επομένως οι σκέψεις οδηγούνται σε άλλα σκάνδαλα τα οποία απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη στο παρελθόν, αλλά που είτε «ξεχάστηκαν» είτε οι υπεύθυνοι για αυτά ουδέποτε λογοδότησαν στη Δικαιοσύνη.
Τα σκάνδαλα εκτός από το προφανές δηλαδή την υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος καταδεικνύουν και κάτι ακόμη πιο σοβαρό: την εμπλοκή σε αυτά πολιτικών οι οποίοι στηρίζονταν και εδράζονταν σε κομματικούς μηχανισμούς και που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έφθαναν έως και το αξίωμα του Πρωθυπουργού (σκάνδαλο Κοσκωτά).
Το κοινό χαρακτηριστικό των περιπτώσεων που αναφέρονται στη συνέχεια είναι ότι προέρχονται από ένα πολιτικό κόμμα το ΠΑΣΟΚ το οποίο πολλοί θεωρούν ότι «εισήγαγε» στην πολιτική σκηνή της χώρας και σε ευρεία κλίμακα τη διασύνδεση της κατάχρησης δημόσιου χρήματος με αυτή του κομματικού κράτους, εξυπηρετώντας το στενό αλλά και ευρύτερο κομματικό καθεστώς.
Από τα σκάνδαλα αυτά οδηγηθήκαμε σε μια σταδιακή απαξίωση του πολιτικού συστήματος αλλά και από εκεί οδηγηθήκαμε στην κατάλυση κάθε έννοιας αξιοκρατίας - αφού οι ημέτεροι του καθεστώτος- είχαν προνομιακή μεταχείριση και ύποπτά κέρδη. Από την έλλειψη αξιοκρατίας επλήγη θανάσιμα ο δημόσιος φορέας και χαρακτήρας του κράτους και σε κάθε παραγωγική του δραστηριότητα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξάπλωση του ιού της διαφθοράς και της έλλειψης παραγωγής και στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έτσι «διασυνδέθηκε» με το κράτος μέσω της διαφθοράς. Τα γνωστά διαπλεκόμενα.
Ένα από τα πρώτα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως σκάνδαλο του Καλαμποκιού. Αφορά την λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!
Ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Αθανασόπουλος, παραπέμφθηκε για την υπόθεση το 1989, δικάστηκε το 1990 (ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου, απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου-κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας), καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και έξι μηνών η Βουλή, όμως, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθεσε στην άρση των εννόμων συνεπειών αυτής της καταδίκης
-Το σκάνδαλο της Αγροτικής Ασφαλιστικής. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών.
-ΕΤΒΑ1: Σκάνδαλο 1,5 δισ. δραχμών σε βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
-ΕΤΒΑ 2: 2002 Σκάνδαλο πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών στην ΕΤΒΑ Finance, θυγατρική εταιρεία της ΕΤΒΑ. Κύκλωμα στο οποίο συμμετείχαν ανώτερα στελέχη της εταιρείας προέβαινε σε παράνομες τοποθετήσεις κεφαλαίων της ΕΤΒΑ Finance ζημιώνοντας τόσο την τράπεζα όσο και το ελληνικό δημόσιο.
-Η διαδικασία ήταν η εξής: Εκδίδονταν επιταγές των προς κατάθεση ποσών σε όνομα φυσικού προσώπου που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εurobank, με σκοπό την κατάθεση της επιταγής στην τράπεζα. Μετά την κατάθεση, λάμβανε αποδεικτικό το οποίο παρέδιδε στην ΕΤΒΑ Finance. Όπως όμως αποκαλύφθηκε από την έρευνα, το πιστοποιητικό αυτό ήταν πλαστό. Στην πραγματικότητα, τα διαθέσιμα κατετίθεντο σε λογαριασμό τρίτου προσώπου που διατηρούσε κωδικό σε χρηματιστηριακή εταιρεία. Τα χρήματα αυτά δεν κατατίθεντο -όπως θα έπρεπε- στο όνομα της ΕΤΒΑ Finance.
-Στο κύκλωμα εμπλέκονταν ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΒΑ Finance Σπύρος Στεφανάτος, ο διευθυντής Γιώργος Καραγιαννίδης, ο προϊστάμενος του Λογιστηρίου Δημήτρης Φραγκοδημητρόπουλος και η προϊσταμένη οικονομικών υπηρεσιών Γεωργία Σμπαρούνη, οι οποίοι είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα
-Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
-«Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του ΠΑΣΟΚ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών ΚτΙρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού.
-ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
-ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας
-Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)
-Αριστείδης Χρήστου. Καταχράστηκε από την Εθνική Τράπεζα 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
-Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εντύπων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του.
-Η υπόθεση Πόπωτα εκφράζει ακριβώς αυτή τη νοοτροπία που εισήχθη στ5ην Ελλάδα με τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή δηλαδή του μικρομεσαίου στελέχους που χρησιμοποίησαν τους κομματικούς μηχανισμούς για να ανελιχθούν οικονομικά.
-Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.
-Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα με τη συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
-ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
-Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
-Τόμπρας:παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
-«Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Επρόκειτο για το σχέδιο της οικονομικής επικράτησης «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία.
-Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):Ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
-Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ (Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης) ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%.
-"Κουτσονόμος" : Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος "κουτσονόμος" που, για όσους θυμούνται, είχε πουλήσει ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον "Κουτσονόμο", ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της "Τράπεζας Κρήτης".
-Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της "Ισχυρής Ελλάδας" και της "Ισχυρής οικονομίας" των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση.
-Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
-Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δισ. Πολιτικός προϊστάμενος για την εκτέλεση του έργου ο Κ. Λαλιώτης. Το αποτέλεσμα ήταν να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
-Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
-Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
-Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
-Ολυμπιακή Αεροπορία 1: Τα «ρόζ» Boeing 767. Η υπόθεση της προμήθειας αεροσκαφών Boeing 767 για την Ολυμπιακή Αεροπορία με αδιαφανείς διαδικασίας. «Ροζ» γιατί στην υπόθεση είχε εμπλακεί το όνομα της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου. Τελικά η υπόθεση της προμήθειας ναυάγησε.
-Ολυμπιακή Αεροπορία 2: τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002.
-Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης).
-Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δισ. την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.
-Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
-Σκάνδαλο 1 δισ. € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
-Το 2001 το ΠΑΣΟΚ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δισ. € δημιούργησε το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δισ. Ευρώ και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δισ. ευρώ ανήλθε στα 54 δισ. ευρώ.
-Ταμεία: Το 2002 - 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν πάνω από 3,5 δισ. € (1,3 τρισ. δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δισ. € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
-Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €.
-«Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, μέσω Τσουκάτου. Ο υπουργός Μεταφορών, επίσης, των κυβερνήσεων Σημίτη, Τάσος Μαντέλης, αποδείχθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από την Siemens με 300.000 ευρώ. Το αδίκημα παραγράφηκε.
Πολλά εκατομμύρια ευρώ διοχετεύονταν από τον λογαριασμό του πρώην στελέχους της Siemens Hellas, Πρόδρομου Μαυρίδη, προς τους «δικαιούχους». Μόνο από τον προσωπικό λογαριασμό που διατηρούσε ο Μαυρίδης σε υποκατάστημα της Ελβετικής Τράπεζας Dresdner Bank, διακινήθηκαν περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το ποσό αντιπροσώπευε ένα μέρος των υπόγειων συναλλαγών…
Σπουδαίο ρόλο στις διαδρομές του «μαύρου χρήματος» φαίνεται ότι διαδραματίζουν οι εταιρείες Martha Hodling και Martha Overseas, όπως επίσης και η εταιρεία Fiberlite LLC, του Dubai, που τροφοδοτεί εκτός από τον προσωπικό λογαριασμό του κ. Μαυρίδη και τους λογαριασμούς των δύο εταιρειών που η Dresdner λέει ότι του ανήκουν. Οι αρχές του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης χαρακτηρίζουν το «σκάνδαλο Siemens» ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των χρηματιστηρίων.
Να μην ξεχάσουμε τέλος την, με κωδική ονομασία του FBI «Επιχείρηση Ζορμπάς», μεγαλύτερη επιχείρηση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος που, με πρωταγωνιστή τον κύριο Γιώργο Ανωμερίτη, είχαν στήσει περίτεχνα ανώτατα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Νέα Υόρκη από το 1983 μέχρι της 21 Ιουνίου του 1989 που γράφτηκε το άδοξο τέλος της μεγαλύτερης οικονομικής απάτης, όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Αμερικάνικος Τύπος, με λεία περισσότερα από 730.000.000 $, με 12 υποκαταστήματα της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ Τράπεζας στις ΗΠΑ και θύματα την ομογένεια!
